ေမာင္!!!
ငါနင့္ကိုေခၚေနတယ္..
အရင္လိုျပန္ထူးဖို႕လည္း..ေမွ်ာ္လင့္တယ္။
ကၽြန္မ..
ကဗ်ာေတြရဲ႕သီအိုရီက…ေမာင္ေပါ့
ကၽြန္မ..ရွင္သန္ရျခင္းကလည္း…..ေမာင္ပဲ။
ကၽြန္မသာ..သစ္ပင္ေလးတစ္ပင္ဆို..
ေမာင္က အဓိက ေရေသာက္ျမစ္ေလးပါ
ဒါေတြ……………
ကၽြန္မ..မေျပာေပမယ့္..
ေမာင္ၾကားသင့္ပါတယ္!!!

အေမွာင္ထဲမွာ……
ကၽြန္မ….တဖက္သက္..
လက္ကမ္းေနမိတယ္။
ေမာင္ေရ….
တခ်ိန္ကဆိုတဲ့…စကားေတြလည္းမသံုးပါရေစနဲ႕
ကၽြန္မကေမာင့္စိတ္နဲ႕..အသက္ဆက္တဲ့သူ။

လြမ္းလို႕..စိတ္ထြက္ေပါက္ေပးမိတဲ့
ကၽြန္မ…စကားေတြၾကမ္းခဲ့တယ္ဆိုလည္း
အဲဒါ…ေမာင္မွားတယ္
ကၽြန္မ..ရင္ကိုေမာင္မဖတ္တတ္ခဲ့တာ။

အခုဆို….ေမာင္မရွိႏိုင္ေတာ့မဲ့လမ္းေတြ
ကၽြန္မ..ေရွာင္ရွားပါတယ္
ဒါေပမယ့္….ေမာင္ရွိႏိုင္တဲ့လမ္းစလည္း…..
ေပ်ာက္ေနခဲ့တဲ့အတြက္
ကၽြန္မ…..
ဒီေနရာေလးမွာပဲ…….
ေစာင့္ေနမိတယ္…..
ေမာင့္ရဲ႕……….လက္တကမ္းကိုေပါ့။