အခုေတာ့ …
အနီေရာင္ တစက္ကယ္,မပါ
ခပ္ညစ္ညစ္ အျဖဴေရာင္ကာလာနဲ႔
အထက္ေအာက္ ငါဆင္ျမန္း
ဖိုးသူေတာ္ တပတ္ႏြမ္း ျဖစ္ေနပါေရာ့လား။

ရဟန္းအတြက္
အပ္စပ္တဲ့ေနရာ
ဆိတ္ၿငိမ္ ေအးခ်မ္း
တရားေၾကးစည္သံလႊမ္းတဲ့ ေက်ာင္းသခၤမ္းပါ။

အခုေတာ့ …
ငါ ေရာက္ေနတာ
မစည္ကားအပ္
လူေတြသတ္မွတ္
နံရံေလးဘက္ၾကားက
ရာဇဝတ္သားေတြ စံျမန္း
ေလာကဒုကၡ ဘံုနန္းပါလား။

ငါ့ ေက်ာင္းမွာ
ညေနဆည္းဆာ လႊမ္းရင္
ျခင္ေထာင္ေလး အသာခ်လို႔ တရားမွတ္
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္စက္ရတယ္။

အခုေတာ့ …
ဆည္းဆာ လႊမ္းခ်ိန္
တပ္ေထာင္တာ ဗိုလ္ထု၊
ျခင္ ေမာင္မယ္ အစုစုတို႔ ကိုက္ခဲ
႐ိုက္လည္း မသတ္ရက္
ပြတ္သပ္ခါသာ ခ်လို႔
ညဥ့္တယံ ေမွးရဖို႔အေရး
မိုင္တေထာင္ မာရသြန္ေျပးသလို
ေဇာေခၽြးက အထပ္ထပ္။

အရင္က ငါ့ေက်ာင္းမွာ
သင့္ေတာ္ရာ ဆြမ္းထမင္း
ေလာင္းလႉရာ ဆြမ္းဟင္းနဲ႔
အဆင္ေျပစြာ ဘုဥ္းေပးခဲ့ရတယ္။

အခုေတာ့ …
ငါ အက်ဥ္းသား
သူငါ အမ်ားလို
ေရာင္စံု ထမင္း
ကိုယ္ေပ်ာက္ ပဲဟင္းနဲ႔
ဟင္းရြက္စံု တာလေပါ
မေသ႐ုံ ေမွ်ာလို႔သာ ေနရတယ္။

အရင္က ငါကို
လူေတြ လက္အုပ္ခ်ီမိုး
႐ုိက်ဳိး ရွိခိုးလို႔ ေနခဲ့တာ။

အခုေတာ့
အာဏာယစ္မူး
မိစၧာ စစ္ဘီးလူး လက္းပါးေစေတြက

ရင္ဝကို ေဆာင့္ကန္
ပါးကို ဘယ္ညာျပန္
လက္သီးဆြမ္းေတြ အဖန္ဖန္ကပ္ေနပါ ေပါ့လား။

ငါ ဘာမ်ား မွားခဲ့
ဘဝ အေျဖလႊာထဲ
အၾကိမ္ၾကိမ္ ျပန္စစ္ေဆး
ၾကက္ေျခခတ္ေတာ့ မေတြ႔ေသးတာ အမွန္ပဲ။

အာဏာအတြက္
သာသနာ ဖ်က္သူကို
ကံေဆာင္ေစလို႔
ဘုရားရွင္ ပညတ္
ဒီအတြက္ ငါ ကံေဆာင္တယ္
ကံေဆာင္တယ္ေဟ့ ကံေဆာင္တယ္။

အ႐ိုင္းေတြ ယဥ္ေစေရး
ကံေဆာင္ျခင္းနဲ႔ ငါ သတိေပးတယ္။
အက်ပ္အတည္းေတြ ေျပလည္ေရး
ကံေဆာင္ျခင္းနဲ႔ ေဆြးေႏြးေစဖို႔ပါ။

ဒါကို မေက်နပ္
ကံေဆာင္သူေတြ ဖမ္း
ကမ္းတဲ့လက္ကို ပုတ္ခ်ၿပီး
ဒင္းတို႔ ယုတ္မာသထက္ ယုတ္မာခဲ့ၾကတယ္။
ဒီလို အခ်ဳိးနဲ႔ေတာ့
ကံေဆာင္တာေတြ မရပ္
အထပ္ထပ္ တိုးဖို႔သာ တြက္ထားေပေတာ့။

ကံေဆာင္ျခင္းအတြက္
အဝတ္ဆင္းရဲနဲ႔လည္း ငါေပးဆပ္မယ္။
အေနဆင္းရဲနဲ႔လည္း ငါေပးဆပ္မယ္။
အစားဆင္းရဲနဲ႔လည္း ငါေပးဆပ္မယ္။

ပုထုဇဥ္ဘဝ
နိဗၺာန္မရေသး သေရြ႔ေတာ့
သံသရာ အဖန္ဖန္မွာ
မတရားမႈကို ေတာ္လွန္ေနဦးမယ္။

(စစ္ေဝး)