အျဖဴေရာင္ စာရြက္လြတ္ေလးတစ္ရြက္

နင့္ျဖည့္ခ်င္ရာျဖည့္…နင့္အတြက္ဆို ျဖည့္ဆည္းေပးမယ့္သူ

ယူခ်င္မွယူပါ….လူခ်င္းတူရင္ေတာင္ ငါကအရာမ၀င္တာသိပါတယ္

အခါခါဆုေတာင္းတဲ့အထဲ နင္ထားသြားဖို႔မပါတာလည္း အ ….. ေသခ်ာ…

အခုမွ….ငါဆိုတာ မေရရာတဲ့ေကာင္တဲ့လားကဗ်ာရာ….

မနက္ျဖန္ေတြမွာ နင္မပါေတာ့မွ ေပ်ာ္ပါေစတဲ့လား…

အခါခါ ထားသြားတာေတာင္မွ ငါ့နားမွာ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ စကားတခါခါ ၾကားခ်င္ေနေသးတာပါဟာ…

ကိုးလိုးကန္႔လန္႕ နင့္အက်င့္ေတြနဲ႔ သိုးသိုးသန္႔သန္႔သတင္းေတြ ၾကားရင္ေတာင္

ငါ…..ကဗ်ာရယ္….အခါခါလဲက် ……………………

 …………………………….. အလဲကြဲပါပဲ……ဟာ…………

နင္တခ်က္လွည့္မၾကည့္ရင္ေတာင္ ငါေယာင္လို႔အျပစ္တင္ဖူးသလားဟာ…

နင္ မရွိတဲ့ မနက္မွ ငါ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ျပန္ေသာက္တတ္လာတယ္

တခါတခါ လက္ၾကားက ၅၀တန္တစ္ရြက္နဲ႔လည္း ျပံဳးလို႔…

ငါ…မလြမ္းပါဘူး…ငါ….မလြမ္းပါဘူးဟာ…

ဒါေပမယ့္ နင္သိလားကဗ်ာ……….တမ္းတယံုနဲ႔ေၾကြကြဲတာ …………..

အတိတ္ဆိုတာ ဓါတ္ပံုတခုတဲ့……

အဲ့ဒါဆို နင္က ငါဆက္ေရးခ်င္ေနေသးတဲ့..မင္ကုန္ သမိုင္းတ၀က္တပ်က္ေပါ့ဟာ…..ကဗ်ာ

ထူးျပီးလည္း မေျပာတတ္ပါဘူး….အလူးအလဲလဲ….လြမ္းေနေပမယ့္လည္း…..

တကယ္ေတာ့ ငါက ရဴးယံုေလးပါဟာ…

တခုေပါ့ဟာ….ငါေပးမယ့္ တတိယလက္ေဆာင္

နင္သိလားကဗ်ာ……..အဲ့ဒါ နင္ျဖည့္ခ်င္ရာျဖည့္ခြင့္ရခဲ့တဲ့……

နင္လိုရာ ျဖည့္ဆည္းေပးခဲ့တဲ့….

ငါကုိယ္တိုင္…..

နင္ေမးမွ ေျဖတတ္တဲ့

    နင္ေ၀းေ၀းေျပးသြားလည္း…..ထိုင္ရီျပေနတတ္တဲ့

          နင္ေပ်ာ္ေအာင္ေဆာ့ နင္ငိုရင္ေခ်ာ့ဖူးခဲ့တဲ႔

               ငါဆိုတဲ့…………….

အလြမ္းကဗ်ာ