အၾကင္နာကို အၿပစ္ၿမင္
ဒီရင္က ၿပန္ထြက္
ၿပည့္စံုစြာခ်န္လွပ္ခဲ့….။
ေၿဖသူမဲ့ ကြက္လပ္မ်ား
စကားမသိ နားမရွိ
ငါ့ရင္ခြင္..မွ်ားထိေလသလား…
ပစ္ခြင္းသူ အနားတ၀ိုက္
ငါ့ရင္ခြင္..မွ်ားစိုက္ေလသလား..
ဒဏ္ရာေတြ မနည္းငံု ့ၾကည့္
ငါ့အသည္ႏွလံုး မရွိေတာ့ပါလား
ေဟာ..ဟိုမွာ ငါ့အဆို ့ရွင္
တံဆို ့ကင္..မီး  ဖို နံေဘး
ပစ္ခြင္းသူလို ့ ငါမထင္
အိုကြယ္..ဘာေၾကာင့္
သူငိုေႀကြးလဲ…….။

 (စူဠသုဘဒၵါ  အား အေၿခခံၿပီး ပံုစံေၿပာင္း ေရးသားအပ္ပါသည္…ဆက္လက္ ၾကိဳးစားပါအံုးမည္..။)