ခံစားခ်က္ေတြလား….???

အေတြးေတြလား….???

စိတ္ပင္ပန္းမွုေတြလား???

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြလား…???..

ဘာမွန္းမသိဘူး….

ဒါေပမယ့္

အိပ္ေရးပ်က္ညေတြေတာ့..မ်ားခဲ့ျပီ!!!

ငါကသာဘာမွထူးျပီးမခံစားရတာ…..ခံႏိုင္ရည္ကခ်ိနဲ႕လာတယ္!

အေရးအသားေတြလည္း..အထာမက်ေတာ့ဘူး

အေရျပားေတြလည္းဆုတ္ယုတ္လာတယ္

ဘာမွန္းမေရရာတဲ့ေပ်ာက္ဆံုးျခင္းေတြထဲ

ငါ့ကိုယ္ပိုင္မာန အမွတ္88 ေလး..လမ္းေပ်ာက္ေနေသးတယ္

လက္က်န္သံေယာဇဥ္ေတြကလည္း….

ယုတ္ေလ်ာ့ဖို႕လမ္း..မျမင္တဲ့အခါ

ကိုရ္႕စိတ္ကိုရ္..မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ျခင္းေတြနဲ႕အတူ…

“မ်က္ရည္”ေတြပဲ…“ဆု”ရခဲ့တယ္။

ငါ..ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္

မာနအေၾကြေတြနဲ႕အတူ…..

ေပ်ာက္ဆံုးျခင္းမွတ္တိုင္မွာ….ေလာကနဲ႕လြန္ဆြဲမေနဖို႕

…………………. ဘာမွမသိခဲ့ဘူး

ငါ့လို႕မိန္းမ…ျပန္ဆံုမယ့္ေန႕ကို….

မေမွ်ာ္လင့္ေတာ့ပါဘူး….

သို႕..ခ်စ္ရပါေသာငါ့ႏွလံုးသားေလး….

ေက်းဇူးျပဳျပီး…..ႏွုတ္မဆက္ပါနဲ႕..

ငါ….လမ္းေပ်ာက္တဲ့ဘ၀မွာ….ေပ်ာ္တတ္ေနခဲ့ျပီ!!!!