အရာရာမသိတတ္ခဲ့ျခင္းနဲ႕ စတင္ခဲ့တယ္
အဖန္ဖန္ေၾကကြဲတတ္လာေတာ့လည္း
ငါ ဟာ…အခါလြန္မိုးေရေတြပဲ မ်ိဳခ်ခဲ့ရျပန္တယ္။
မေလွ်ာက္ဖူးခဲ့တဲ့လမ္းေတြလား .. မေလွ်ာက္ခ်င္ခဲ့တဲ့လမ္းေတြလား
အေတြးေတြ လမ္းဆံုေရာက္ကာမွ ခဏျပန္င႕ံု ၾကည့္ရတဲ့ ေျခရာေကာက္ေၾကာင္းေတြပါ။
သိုသိုသိပ္သိပ္နဲ႕ ေလာင္ကၽြမ္းေနတဲ့ အတၱေတြ
ငါ မဟုတ္တဲ့ ငါ ဆိုတာ သိပ္ေသခ်ာေနေလရဲ႕ ။
တကယ့္အျဖစ္က မထူးဆန္းလြန္းေတာ့လည္း
ထူးဆန္းေနတာက ကၽြန္ေတာ္ပဲ ထင္ပါရဲ႕ ဗ်ာ ။ ။