ရွင္သန္ေစခ်င္တယ္
အခုထက္ထိေပါ႕
သို႕ေပမဲ့ တစ္ခဏတာ
အလွည့္အေျပာင္းၾကား
လွည့္စားခဲ့ကာ သြားခဲ့တယ္
အလွည့္အေျပာင္းတစ္ခုလို႕
ဆိုတတ္ၾကေလသလား

အတိတ္ဆိုတာ အရိပ္တစ္ခုဆို
မ်က္နွာေလးေတာင္ မျမင္လိုက္ရဘူး
အသံဆိုတာ စိမ့္၀င္ျခင္းဆို
ငါနားေတြ ဆို႕အ ပိတ္ကန္းေနခဲ့ရတယ္
အမွတ္တရ ဆိုတာ ထာ၀ရဆို
ေနာက္ဆုံး စိတ္လိုခ်က္အရ
လိုအပ္တဲ့ ကြက္လပ္တစ္ေနရာက
ေနခ်င္တဲ့ ေနရာသစ္တစ္ခုမွာ
ထားရစ္ခဲ့တယ္ မဆိုသာ
အလြမ္းေတြနွင့္ ရူးသြပ္စြာ
ပိတ္ပင္ခဲ့ၾကတာပါ

ေႏြးေထြးတဲ့ ေရာင္ျခည္တစ္ခု
အရမ္းေတာက္ပလြန္းေတာ့
ငါ့ရင္မွာ ပူေလာင္ခဲ့တယ္
ေအးခ်မ္းတဲ့ နွင္းေဆြးတစ္ခု
လႊမ္းမျခဳံနိုင္ေအာင္ ျပဳစားရစ္ေတာ့
ေဆြး ခိုက္ခိုက္တုန္တဲ့
စိတ္အဆာေတြၾကားမွာ
အရိုးအက္ေအာင္
ေပ်ာ့ေခြေနခဲ့တယ္

တျဖည္းျဖည္းတေရြ႕တေရြ႕
ခုတ္ေမာင္းျဖတ္သန္းေနတဲ့
နာရီလက္တံေတြၾကား
အမွတ္တမဲ့ေနခဲ့တယ္
ေရွ႕နိမိတ္ေတြနွင့္ ေပ်ာ္ရစ္ခဲ့တယ္
ေနာက္တစ္ပိုင္းက အရိပ္ကိုလည္း
ေမ့ေတ့ေတ့ ေနခဲ့ခ်င္တယ္
လက္ရွိမွာလည္း ေခါင္းေအးေအးေလး
ေနဖူးခ်င္တယ္
သိုေပမဲ့ အခ်ိန္ဆိုတဲ့
ေမွာ္၀င္ ကိရိယာတစ္ခုက
ငါကို ငါကို . . .
သာမန္ ပုံစံခြက္ေတြၾကားမွာ
ရုပ္ထုအသြင္ ဖန္ဆင္းခဲ့တယ္. . . ။     ။

နရီထက္
( ၁၅ ၊ ေအာက္တိုဘာလ ၊ ၂၀၁၀ )