Professional Authors

မတ္တပ္ရပ္၍ ျပဳံးလိုက္သည္

ဝယ္သူမရွိတဲ့
ေခတ္ေဟာင္း ပစ္တိုင္းေထာင္ကေလး… …
ငါျပဳံးျပဳံးေတြးျပီး
လုံးလုံးေလးထိုင္ေနတယ္ …

ငါ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကေလးေလးေတြက
ဥေပကၡာတရားေတြ
မႊန္ထူလို႕…

ပူဆာတတ္တဲ့သူတို႕ …
ျဖဴစင္တဲ့သူတို႕ …
အျပစ္မရွိတဲ့သူတို႕ …

ေျခလက္ မရွိတဲ့ ငါ့အျပစ္ေပါ့ … … …

သူ႕လက္ထဲက ဘာဘီရုပ္ေလး
တိုးတိုးေလးခ်စ္ခဲ့တာၾကာျပီ … … …

႐ိုး႐ိုးေလးဆုေတာင္းေပးမယ္
မင္းအရာရာအဆင္ေျပ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ … … …

ျဖဴစင္တဲ့ဘဝတိုင္းရဲ့ အသုံးေတာ္ခံဘက္
စြန္႕ပစ္လည္း ကုန္းေပၚျပန္ရပ္လို႕
အျပဳံးေနာ္ ဟန္မပ်က္ႏိုင္ဘူး … …
ကိုယ့္ဘဝနဲ႕ကိုယ္ေတာ့ ရဲရဲၾကီး ေပ်ာ္ေနဆဲ… … …

ဘယ္ေတာ့မွ အသည္းမကြဲဘူး… … … …

In: ကဗ်ာ Posted By: Date: Sep 30, 2010
Comment #1

တကယ္ကို ထိမိ…ပါ့

commentinfo By: သီဟန္စိုး at Mar 5, 2013

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment