ညနက္ သန္းေခါင္း
ေမွာင္နဲ႕မဲသည္း
လမ္း မထဲမွာ
လူသူမရွိ
တိတ္တိတ္ ဆိတ္ကာ
လ လည္း မသာ
ၾကယ္ လည္းမလင္း
မီးလည္း မလာ
ငါ တစ္ကိုယ္ တည္း
ေအာက္ လင္းဓါတ္မီး
က်စ္က်စ္ဆုပ္ကာ
ေယာင္ေတာင္ေတာင္ေတြး
အသည္း ကြဲ ျပီး
ေလွ်ာက္ကာ လာစဥ္
လမ္းခုလတ္သို႔
ေရာက္စဥ္ခဏ
စိတ္ အာရုံမ်ား
ႏိုးကာၾကြလာ
ကိုယ္ဟန္လွပ
သြယ္လ်လွျပီး
၀တ္စားျဖဴစင္
ၾကည့္လို႔ယဥ္ေသာ
ဆံသားရွည္ရွည္
ေျခလွမ္းေျပေသာ
မိန္းမပ်ိဳေလး
ငါ၏ေရွ႕တြင္
မ်က္၀ါးထင္ထင္
ေတြ႔ကာျမင္လို႔
လူပ်ိဳ ကိစၥ
စတင္ လုပ္ကာ
အသက္ ကိုေမး
နာမည္ေမး မည္
စိတ္ထဲေတြးကာ
အမွီလိုက္ျပီး
မ်က္နွာျမင္ရန္
ေက်ာ္ကာ အၾကည့္
သူမ ကလည္း
ျပန္ကာၾကည့္သည္
ေအာက္မေလး…ဗ်…….မ်က္နွာမပါ ” သရဲမၾကီးဗ်ိဳ႕…….”…။