ေမ…………
ၾကည္ ့ျပီးသားျပဇာတ္ရဲ ့ဇာတ္ရွိန္ကိုေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ခံစားဖို ့ဆိုရင္ေတာင္ဇာတ္သိမ္းကိုၾကိဳသိေနသူမို ့အရသာျပည္ ့၀နိုင္မွဳ ့ရွိနိုင္ပါေတာ ့မလား။
နွလံုးသားမွာဒဏ္ရာပရပြနဲ ့ငါ ့ေလ်ွာက္တဲ ့လမ္းတိုင္းေမွာင္ေနသလိုခံစားမိေနခ်ိန္မွာေတာ ့
လူေတြရဲ ့သဘာ၀အတိုင္းငါလဲအားငယ္မိခဲ ့တာပါပဲ
အတိတ္ကိုျပန္ေတြတက္တဲ ့မွတ္ဥာဏ္မပါခဲ ့ရင္သမိုင္းဘာသာရပ္ေတြလဲအသံုးမ၀င္နိုင္ေတာ ့ပါဘူးေနာ္
အခုေတာ ့ငါ ့သမိုင္မွာထီးထီးၾကီးမင္းမူေနသူကမင္းပါ……….ေမေရ
ေမ ့လိုက္ပါေတာ ့လို ့ေျပာတဲ ့မင္းစကားလံုးေတြရဲ ့ေလယူေလသိမ္းေတြေတာင္မေမ ့နိုင္ခဲ ့ေသးဘူး။။။။။။။
တိုက္ဆိုင္မွဳ ့ရွိမွသတိရဖို ့ျဖစ္လာတာမွန္ေပမဲ ့
တစ္ခါတစ္ေလတိုက္ဆိုင္မွဳ ့ကိုငါကိုယ္တိုင္လိုက္ရွာေနတုန္းပါပဲ
မင္းကိုလြမ္းဖို ့ဆိုျပီး
ငါ ့ရင္ကိုခံနိုင္ရည္တစ္ခုခုနဲ ့က်ားကန္ေနရဆဲ
ဒါနဲ ့ေတာင္တခါတေလယိမ္းထိုးလို ့ကေနတဲ ့ငါ ့ခံစားမွဳ ့ကဗၸလာထက္မွာမင္းက
ခမ္းခမ္းနားနားရွိေနဆဲ………………
ငါ ့ရင္ဘတ္ကိုလူျမင္မခံရဲဘူးေမ………………………
ငါ ့ကိုသနားတဲ ့မ်က္လံုးေတြနဲ ့ၾကည္ ့မွာေၾကာက္တယ္။
ဒါေပမဲ ့ခုထိငါက
သနားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနရဆဲ
ေမေရ…………………
လြမ္းရဲလို ့လြမ္းေနတာမဟုတ္ဘူး
လြမ္းလို ့ကိုလြမ္းေနရတာ။။။။။။။။။
အဲ ့ဒါေတာင္မေက်နပ္လို ့ေဆြးေအာင္ဖန္
ေ၀ေအာင္ကန္ခဲ ့တယ္ေနာ္………………
ပိုင္ဆိုင္မွဳ ့ဂုဏ္ရွိန္၀ါ
ေသးသိမ္တဲ ့ငါကမာၻမွာ
အၾကီးမွာဆံုးဆံုရွံဳးမွဳ ့ေတြကေတာ ့အျမဲတမ္းထည္၀ါေနက်ပါပဲေမ……………..
………………………………………………………………………………………..

                                                                                                    မင္းလူန