အေမ

ခ်ယ္ရီေတြပြင့္ၿပီအေမ….

ကၽြန္ေတာ္မသိလိုက္ခင္

အလြမ္းေတြ ဘာသာျပန္မရေအာင္

ေႁကြၾကတယ္အေမ….

ေတာမေရာက္ေတာ့ ေတာင္လည္းမျမင္ခဲ့ရပါဘူး

ကိုယ့္ဒူးကိုယ္ခၽြန္ၿပီးပဲ ျပန္လာလိုက္ရတယ္အေမ…

အသိေခါက္ခက္အဝင္နက္လို႔

ကၽြန္ေတာ္

ကၽြဲပါးေစာင္းတီးေနၿပီအေမ…

သာေတာ့သာယာပါရဲ႕

နာတယ္ အေမ…..

လမ္းထဲေရာအရင္လိုေအးေသးလားအေမ…..

ကၽြန္ေတာ့မွာေတာ့ပူတယ္

အေမ……

အေမ့အိမ္မွာေတာ့ပန္းေတြေမႊးေနမွာေပါ့အေမ…..

ကၽြန္ေတာ့အိပ္မက္မွာေတာ့

ဖုန္ညစ္ညစ္ေတြလူးေနၿပီအေမ……..

ကၽြန္ေတာ္တိတ္တဆိတ္ရယ္ေမာခဲ့ဖူးတယ္အေမ….

ကၽြန္ေတာ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ကိုဘဝကဓားေသြးေက်ာက္လို

စားလိုက္လို႔ေပါ့အေမ……