ငါဟာအလြမ္းအက်ဥ္းသား
ခ်စ္မိတိုင္း ဝင္ရတဲ႔
ဒီအက်ဥ္းေထာင္….
ဒီတစ္ၾကိမ္.. ဘယ္လို
ျပစ္ဒဏ္ေတြနဲ႔
ႏွိပ္စက္ဦးမလဲ…။

ၾကယ္ျဖစ္တဲ႔ ငါနဲ႔
လမင္းျဖစ္တဲ႔ သူက..
ခြဲခြာျခင္းအမႈတြဲနဲ႔
လမိုက္ညရွည္မ်ား…။

ခ်စ္မႈၾကီးေလေလ
ျပစ္ဒဏ္ျပင္းေလေလ
အိမ္မက္ေတြလိမ္လည္ျပီး
ငါ့ကိုအၾကိမ္ၾကိမ္ေခ်ာ႔သိပ္
ျပီးေတာ႔မွ အဆိပ္ခတ္
ေပ်ာ္ရြင္မႈေတြကိုသတ္တယ္
အလြမ္းႏြံထဲျပန္နစ္…
မြန္းက်ပ္လို႔ေနခဲ႔တယ္
ဒီသံသရာလည္း
မဆံုးႏိုင္ခဲ႔ဘူး…။

“ေတာ္ၾကပါေတာ႔…”
အေယာင္ေယာင္၊ အမွားမွားနဲ႔
ညည္းခဲ႔တဲ႔ ငါ့ကို….
ေဆးအျဖစ္ အထီးက်န္ျခင္းေတြ
တိုက္ေကြ်းခဲ႔တယ္…
ဪ.. ငါရဲ႔လမင္း..
မင္းေရာ.. ေနေကာင္းရဲ႔လား..။

ထပ္ခါတစ္လဲလဲ
ေသရဲပါတယ္..
သတ္မရတဲ႔
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းတစ္ခုကေတာ႔
ေတာ္လွန္ေနဦးမွာ..။

ငါ့အခ်စ္ေတြ
သမိုင္းမဝင္ရင္ေနပါေစ
အတိတ္တစ္ခုေတာ႔ မျဖစ္ေစရဘူး။
 
ခ်စ္ရပါေသာ လမင္းရယ္…
မင္းရဲ႔ၾကယ္ေလးက
လြမ္းလို႔တဲ႔…။

8th. August 2010