“အေတာင္မဲ့ ပ်ံသန္းျခင္းတစ္ခ်ိဳ႕ အေၾကာင္း”

တစ္ခဏေလးပါပဲ

မွတ္တမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ေတာ့ က်န္ခဲ့တယ္

စနစ္တက် ျပဳစုထားတဲ့အမွတ္တရမ်ားနဲ႔

ေလွ်ာ္ပစ္ဖို႔ စာရင္းသြင္းထားတဲ့အခ်ိန္မ်ား

တစ္ခဏေလးအတြင္းမွာ ရွိတယ္….။

ခရီးေလးတစ္ေထာက္ေတာ့ ေရာက္ခဲ့တယ္

လမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့သလို

ပန္းတစ္ခ်ိဳ႕ ေကာက္သံုးခဲ့ပါတယ္

ဒါဟာ

ဗလာသက္သက္ ကိုယ္ပိုင္နယ္ေျမထဲ

သုညမိုင္ေျခအမွတ္နဲ႔ ပ်ံသန္းျခင္းတစ္ခ်ိဳ႕အေၾကာင္း

ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္မယ္…။

(စကားခ်ပ္။ ။ ေထြေထြထူးထူးေတာ့ မဟုတ္ပါဖူး…။ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ကို မွတ္တမ္းတင္လိုက္တာ :P…။ ေနာင္ေန႔ရက္ေတြမွာ မတူညီတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္၊ ကြဲျပားတဲ့ နယ္ပယ္နဲ႕ အသစ္အသစ္ေတြကို ျဖတ္သန္းရျပန္ဦးမယ္ေပါ့…။ အဲ့လိုပါပဲ… တစ္ခါတစ္ခါ ဘ၀က မရိုးအီသြားေအာင္ စမ္းသပ္ကြင္း အသစ္အသစ္ေတြဆီ ေခၚ ေခၚသြားေလရဲ႕….။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ခရီးတစ္ခုကို တစ္ကိုယ္ေတာ္ ရြက္လြင့္တဲ့အခါမွာ သုည မိုင္တိုင္တစ္ခုပဲ ရွိေနေသးလည္း ေက်နပ္စရာပါ…။ ဆိုလိုတာက အနည္းဆံုးေတာ့ ကိုယ္ သုညကေန လွမ္းထြက္ေနေၾကာင္းေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ သိထားရတာေပါ့ ..။ အခ်ိန္တစ္ခုမွာ ျဖစ္လာမွာေပါ့ေလ…။ အခ်ိန္တစ္ခုဆိုတာက အတြင္းမွာ ျပန္မေတြးခ်င္တဲ့ နာက်င္စရာေတြရွိသလို ေပ်ာ္ရႊင္ရတာေတြရွိတတ္ပါတယ္…။ ဒီလိုပဲ အလုပ္ကရတဲ့အေတြ႕အၾကံဳတစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း အေထာက္အပံ့ေပးတဲ့အရာေတြရွိသလို ျပန္ေတြးရင္ ျပန္ရံႈးနိမ့္သလို ခံစားရတာေတြလည္း ရွိတတ္ပါရဲ႕…။  တစ္ခါတစ္ခါေတာ့လည္း ကိုယ့္က ဒီခရီးအတြက္ လိုတာေတြ ျပန္ခဲ့ရေပမယ့္ တကယ္သြားၾကည့္မွ ျပင္တာကတစ္လြဲ ေလွ်ာက္တာကတစ္လမ္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္…။ ပန္းအသစ္ေတြ ေကာက္ၿပီး ပန္ဆင္ရသလို ထြက္ဖုိ႔ျပင္ဆင္ထားတဲ့လမ္းေတြလည္း ေပ်ာက္ဆံုးတတ္တာက “ဘ၀” ဆိုတဲ့ ခရီးျဖစ္မယ္…။ 😀 ကဲ..! ဒီေတာ့ ၾကိဳးစားထားလို႔ပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားေပးရင္း 😛 😛 )