အားသာတဲ့အခါ တိမ္က်ယ္က်ယ္နဲ႕
ေပ်ာ္ျမဴးခဲ့တယ္
အားေပ်ာ့တဲ့အခါ တိမ္မႊားေလးနွင့္ငါ့ေနရာ
ၾကည့္မေကာင္းခဲ့ပါ
ေလျပည္နွင္းလို႕ ခရီးဆက္ခဲ့ေသးတယ္
မကြယ္ေပ်ာက္ခင္ေလး
ၾကယ္စင္ေတြကလည္း ငါကို
ရယ္ျပခဲ့တယ္
လမင္းကလည္း ငါကို ျပဳံးခဲ့တယ္
တိမ္ညိဳေတြနွင့္ ငါ့မ်က္ႏွာ ငိုလိုက္ရင္
လူေတြအားလုံး ေၾကာက္ေနၾကတယ္
ထြက္ေျပးေနၾကေလးရဲ႕
ငါ့ရဲ႕မ်က္ရည္မိုးေတြကို သူတို႕
မခံစားနိုင္လို႕
ေပ်ာက္တစ္လွည့္ေပၚခါရယ္
အေရာင္ေတြအမ်ဳိးမ်ဳိးနွင့္
ငါ့ဘ၀ရယ္ ေကာင္းကင္မာယာက
ဖန္တီးေလးသလားကြယ္။    ။

နရီထက္
( ၃၁ ၊ ဂ်ဴလိုင္လ ၊ ၂၀၁၀ )