တစ္ေငြ႕ေငြ႕ေတာက္ေလာင္ေနတဲ႔ ဖြဲမီးေတြလုိ
ငါ႔ရဲ႕ႏွလုံးသားလဲ တစ္စစီ လြင္႔ျပယ္ ခဲ႔ရဲျပီ..
အခ်စ္ဆုိတဲ႔ပင္လယ္ျပင္ၾကီးထဲမွာ
ေမ်ာပါ ေနသူျခင္း အတူတူ ကုိယ္႔က်မွ
 ကံၾကမၼာဆုိး မုန္တုိင္းနဲ႔ ေတြ႕ရေလရဲ႕
ထြက္ေပါက္မရွိ မြန္းၾကပ္ပိတ္ေလွာင္ေနတဲ႔
ငါ႔ႏွလုံးသားကုိ …..ထပ္ျပီးအေမွာင္ခ်အုံးမွာလား.
ရက္စက္တတ္တဲ႔ ႏွလုံးသားမင္းမွာရွိလိမ္႔မယ္လို႔
ငါဘယ္တုန္းကမွ ထင္မထားမိခဲ႔ဘူး…
တကယ္ဆုိ ၾကင္နာသူရယ္…..
မင္းေမတၱာကုိ အားကုိးျပီး .ယုံစားသူ ငါ႔ကုိ
အျဖဴထည္ေတြသာ ဖန္တီးေပးစမ္းပါ
ဘယ္သူေတြ ဘယ္လုိပူပူ……
ၾကည္ျဖဴမွာကငါေလ….
အခုေတာ႔ေလကြယ္…………..
မာနဆုိတဲ႔ေလး အတတ္နဲ႔ ..မင္းကုိယ္တုိင္
ပစ္ခြင္းမွေတာ႔ ငါဘာေၾကာင္႔ေရွာင္ေျပးရမွာလဲ……..