မင္းမွမရိွေတာ႕ဘဲ…….
ညေနရဲ႕ေလေတြ   အရင္လိုမခ်ိဳေတာ႕ဘူး
မင္းမွမရိွေတာ႕ဘဲ…….
ေလွ်ာက္ဖူးတဲ႕လမ္းေတြ  အရင္လိုမလန္းေတာ႕ဘူး
မင္းမွမရိွေတာ႕ဘဲ…….
ျမိဳ႕ျပရဲ႕နီယြန္ေတြ    အရင္လိုမထိန္ေတာ႕ဘူး
မင္းမွမရိွေတာ႕ဘဲ……..
ရြတ္ဆိုဖူးတဲ႕ကာရန္ေတြ  အရင္လိုမညီေတာ႕ဘူး
မင္းမွမရိွေတာ႕ဘဲ……….
ဆုပ္ကိုင္ဖူးတဲ႕လက္ေတြ  အရင္လိုမေႏြးေတာ႕ဘူး
ခ်စ္သူ………..မင္းမွမရိွေတာ႕ဘဲ
ခ်န္ရစ္ခဲ႕တဲ႕  ဒီျမိဳ႕ပ်က္ထဲ
ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ   အလဲလဲျပိဳကြဲ
ေႏြေလရူးႏွိပ္စက္တဲ႕  ေရာ္ရြက္၀ါလို
ကူကယ္ရာမဲ႕ေနခဲ႕တယ္။