ေခ်ာက္

ဒီေခ်ာက္ ကမ္းပါးေပါ့

ခဏခဏ ခုန္ကူး ရင္း

အျမဲ အလွမ္းမမီတဲ့ တဖက္ကမ္းေလ..။

စိတ္အနာေတြသာ အထပ္ထပ္ရ

ငါဟာ မင္းအတြက္

ဘာမွမဟုတ္တဲ့ေကာင္ မဟုတ္ဘူး ေလ လို႔

မခ်ိတင္ကဲ ေအာ္ဟစ္ရင္း

ျပဳတ္က်ခဲ့တဲ့ ေခ်ာက္နက္နက္ တခု၊

ေတာ္ပါၿပီ

ပင္လယ္ျပင္ဆီ

ေဟာဟိုကပုလင္းေလးေတြထဲ

အိပ္မက္ေတြေရးရင္း ေမ်ာရင္း လႊင့္လာခဲ့တာ

ငါးေတြေတာင္ မလူးမလြင့္သာေတာ့ဘူးေလ။

မျဖစ္နိုင္ျခင္းကိုပဲ မက္ခဲ့တဲ့ ဘ၀ေတြမွာ

ရွင္သန္နိုင္ျခင္းက ေစ်းမတန္တဆ ႀကီးတယ္။

In: ကဗ်ာ Posted By: sinner Date: Apr 24, 2017

Leave comment commentinfo