အတၱကို အေရာင္သြင္း…
အလိုရမၼက္ေတြနဲ႔ ရွင္သန္သူ….
ငါက…
အေကာင္းဆံုးေတြကိုမွ လိုခ်င္တဲ့လူေလ…..

ဘယ္သူေတြ ဘာျဖစ္ျဖစ္…
ငါသာ နံပါတ္တစ္ေပါ့…
ခလုတ္ကန္သင္းျဖစ္မဲ့ အရာေတြကိုရွင္း….
ေက်ာတစ္ခင္းစာ ဘ၀ေတြကိုခ်ဴ…
ေနမ၀င္ အင္ပါယာကိုထူမယ္….

ကိုယ္ခ်င္းစာျခင္းဆိုတာ….
ငါ့ရာဇ၀င္မွာ ဖ်က္ျမင္းေပါ့……
မင္းတို႔မ်က္ရည္မ်ားမ်ားသက္မွ…
ငါ့ေအာင္ျမင္ျခင္းက ေလးနက္မွာ…….

အေပးအယူဆိုတာ..
မွ်တစရာမလို…အဓိပၸာယ္မဲ့တဲ့အလုပ္…
ဘယ္ေတာ့မွ ငါမလုပ္ဘူး….
ရသမွ်ကို လက္၀ါးႀကီးအုပ္….
ဒါမွ..ငါ့အထုပ္က ပိုႀကီးလာမွာေလ…….

မသိနားမလည္ျခင္းဆိုတာ…
ငါအႀကိဳက္ဆံုး အရည္အခ်င္းေပါ့…
အဲ့ဒီေတာ့မွ….
ဘယ္လိုအေရာင္ဆိုးဆိုး..
ဘယ္လိုပဲ ေခါင္းပံုျဖတ္ျဖတ္…
ဘာမွ ျပန္မေျပာတတ္မွာေလ…

ရခဲလွတဲ့ဘ၀…
လူအျဖစ္ရတုန္းမွာ…
ေရမီးအစံုနဲ႔…ေလထီးခုန္ခ်င္တာေပါ့….
ေနာင္ျဖစ္မွ ေနာင္ရွင္း…
ေနာက္ဘ၀အတြက္ မစဥ္းစားခ်င္ဘူး…..

ဒီဘ၀ ဒီခႏၶာမစဲသ၍
ငရဲကိုလည္း မေၾကာက္…
နတ္ဘံုနတ္နန္းကိုလည္း မေမွ်ာ္…..
သူမ်ားမ်က္ခံုးေမႊးေပၚမွာ…
ငါ..ေမြ႔ေပ်ာ္မယ္………..။

ေလးညႇိဳ႕ရွင္
၁၈.၈.၂၀၁၄
(10:41 AM)