ေျခတင္ရာခံုတစ္ခုံမွာ …
ငါ့ကဗ်ာေတြ မီးေတြ ေတာက္ေလာင္က်ရႈံးေနေလရဲ့ …
အခ်က္ေပး ဥဩသံေတြလည္း ဆူလို႔ …ညံလို႔ …
အီလို႔ …

အိပ္မက္ပုလင္းေတြထဲ …
ငရဲျပည္မွာ မြန္းတည့္တဲ့ ေနခုနစ္စင္းကို
ေလာင္းထည့္ခဲ့ရတာ …
ေကာင္မေလးေရ …
ငါ့ကို …
ေနပူႀကဲႀကဲေတြထဲက ကယ္တင္ပါ …
ေလာင္ၿမိဳက္ပြက္ဆူျခင္းေတြထဲက ေရြးႏႈတ္ပါ …
ေခၽြးသီးေတြ ဝတ္ဆင္ထားရတာ …
အေရျပားေတြ ျပာက်ေတာ့မယ္ …
ဦးေဏွာက္တစ္ခုလံုး မီးကၽြမ္းေတာ့မယ္ …
နင္ သိလား …
ေကာင္မေလး …
နင္ ဘယ္မွာလဲ …
ငါ မေမးေတာ့ဘူး …
နင့္အစား …
ေျမာက္ျပန္ေဆာင္းေလးတစ္ရာသီသာ …
တစ္နာရီစာ …
တိုက္ေကၽြးလွည့္ပါ ..
နင့္ကိုငါ …
လြမ္းေနတဲ့အခ်ိန္ နင့္ရယ္သံေလးကို
ဆာမြတ္ေနသေလာက္ …
အခုခ်ိန္ တစ္နာရီစာပဲျဖစ္ျဖစ္ …
ေဆာင္းတစ္ရာသီသာ …
ရင္ခြင္မွာ ပြင့္ႀကဲေနတဲ့ ေႏြေတြအတြက္ ငါဆာမြတ္တယ္ …