အလင္းကို ျပန္ေတြ႔တဲ့
ညတစ္ညဟာ
ကၽြန္မပါ .. ေမာင္

မေထြးႏိုင္ မအန္ႏိုင္
အနာဂတ္ကို
မ်က္ရည္ေတြႏွင့္ သန္႔စင္ပစ္ဖို႔
ႀကိဳးစားပါေသးရဲ႕ ..

မတတ္သာခဲ့ဘူး
ေမာင့္ အခ်စ္ေတြကို
မ်က္ႏွာလႊဲပစ္ဖို႔ရာ မစြမ္းဘူး
သိပ္ကို ႏုံနဲလြန္းပါတယ္ေလ ….

ယံုၾကည္စမ္းပါ

လက္ခ်င္းမတြဲမိဖူးေပမယ့္
အိပ္မက္ေတြကေတာ့
ႏွစ္ေယာက္လံုး တစ္ခုပဲ မဟုတ္လား ..

အတူတူ တြဲမေလွ်ာက္ဖူးေပမယ့္
ဦးတည္ရာက
တစ္ေနရာတည္းပဲ မဟုတ္လား ..

ထိေတြ႕ကိုင္တြယ္ခြင့္ မရွိေပမယ့္
ၾကင္နာျမတ္ႏိုးမႈေတြဟာ
တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ပဲ မဟုတ္လား ..

ဒီခရီးမဆံုးခင္ထိေတာ့
အဟန္႔အတားေတြ ရွိႏိုင္မယ္
ျမည္တမ္းလြမ္းေဆြးမႈေတြ ရွိႏိုင္တယ္

ဒါေပမဲ့
သိျမင္လိုက္ပါေနာ္ ..

ေမာင္ ရႈရိႈက္လိုက္တဲ့
ေလေျပထဲမွာ ကၽြန္မရဲ႕အခ်စ္ရန႔ံေတြ
ၾကိဳင္ၾကိဳင္ေမႊးေနလိမ့္မယ္ …..

ေမာင္ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တဲ့
တိမ္တိုက္ေတြမွာ ရင္ခုန္သံေတြ
ရႊန္းရႊန္းစိုေနလိမ့္မယ္ …

ေမာင္  လြမ္းမိတဲ့အခါ
ကၽြန္မရဲ႕ လိပ္ျပာငယ္ဟာ
တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ ပ်ံသန္းေနလိမ့္မယ္ …

မနီးေပမဲ့ မေ၀းပါဘူး
ႏွလံုးေသြးဟာ အသက္တည္သေရြ႔႕
ထာ၀ရ စီးေနလိမ့္မယ္ …

ယံုၾကည္ဖို႔ပဲ
လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္
ခရီးဆံုးေရာက္တဲ့ ထိ ေပ့ါ
ခရီးဆံုး ေရာက္ တဲ့ ထိ ေပ့ါ  …..