“သူျပန္မလာတဲ့ ျမိဳ႕ (အပယ္ခံ)”

သဘာ၀အလင္းေရာင္ မွိန္မွိန္ၾကားမွာ
electric ဆိုတာ ကို install မလုပ္ရေသးတဲ့
အိပ္မက္ကေလးေတြဟာ

ဟိုဘက္သို ့   သည္ ဘက္ သို ့

တခ်ိဳ ့လည္း ျငိမ္ သက္
တခ်ိဳ႕ လည္း ခုန္ေပါက္ ေျပးလႊား
တခ်ိဳ႕ လည္း ေျဖးေျဖးေႏွးေနွး ေရြ႕လ်ားေနၾက

(ဒါေပမယ့္)

အားလံုးဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နတ္ဘုရား တစ္ပါးတည္း (သာ) ကိုးကြယ္(ထား) ၾကတယ္။

 * –  အိမ္ခန္းငယ္ေလးရဲ႕ အသြင္အျပင္ဟာ
       (အရင္လို အရင္တိုင္း ဆုိတာေတြ စြန္႕ပယ္လို ့)
       ရွုပ္ပြျပန္က်ဲျခင္း ျမဴမွိုင္း ကင္း စြာ

လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ျပံဳးရယ္ေနသေယာင္ – ၀က္၀ံရုပ္ေလးတစ္ရုပ္
နာက်င္ေၾကကြဲျခင္းေတြ ေရာေနွာ သိမ္းဆည္းထားတဲ့ – Diary စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္
ခဲတံသားေရာင္ ပ်ယ္လြင့္စျပဳေနတဲ့
A4 စာရြက္ကေလးေတြထက္က ထင္ဟတ္ေနဆဲ – ပံုျပင္ အနည္းငယ္
လြမ္းဆြတ္တမ္းတျခင္း ဖိစီးမွု ဒဏ္ရာ ျပည့္၀လို ့
ႏြမ္းလ် ခ်ိနဲ ့ေနေသာ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕
အင္အားကုန္လက္က်န္ – အျပံဳးမ်က္နွာငယ္ေလး
(စေသာ)
အလွပဆံုး အခင္းအက်င္း ေတြ စီးျမန္း ထားရင္း……တံခါးဖြင့္ ..ၾကိဳ လင့္ ေန လ်က္။

  * – လွမ္းေလ်ာက္၀င္ေရာက္လာမယ့္ ဖ၀ါး ပိုးမႊားရွင္း နင္းျဖတ္ေစဖို ့
       အိပ္မက္ကေလးေတြဟာ စီစီရီရီ ေက်ာခင္း လဲေလ်ာင္း – လမ္း ေဖာက္ ထား လ်က္။

  * – “မိုးရာသီကိုအခ်စ္ဆံုးပါ” ဆိုတဲ့ အတြက္
       ရာသီခ်ိန္မေရြး ရြာသြန္း ေအးျမေနေစဖို ့
       မ်က္၀န္း ရည္ ၾကည္ ေႏြး တို ့နဲ႕  အသက္သြင္း
       တစက္စက္ (က်) အဆက္မျပတ္တမ္း ေ၀ဆာေစ လ်က္။

  * – “ငါ့ကိုခြဲသြားမွာလား?”
      “ငါ့ကို စိတ္ပ်က္သြားမွာလား?”
      “ငါ့ကို မုန္းသြားမွာလား?”
      “ငါ့ကို အႏိုင္ယူမွာလား?”
       ေမးခဲ့သမွ် negative question တိုင္းအတြက္
       “ဟင့္အင္း” တစ္လံုးသာ (ခိုင္ခိုင္မာမာ) ေျခြခ်ေပးခဲ့ (သူမို ့ ) လို ့ လည္း
       (ငါက)
       တသံသရာလံုးစာ ျမတ္ႏိုးခဲ့ရ
       (အဲဒီ)
       ၾကည္ႏူးစရာ အတိတ္ပံုရိပ္ေတြကို လည္း လက္ေတြ႕မွာ ထင္သာ ျမင္သာ လင္းပေန ဖို ့
       (ရင္ခြင္ကို ေရွ႕မဆက္ ပဲ ရပ္တန္ ့ေစ ကာ )
        ျဖန္ ့ က်က္ ပံု ေဖာ္ ထား လ်က္။

အခ်ိန္ေတြဟာ ၾကာ ခဲ့ ျပီ
သကၠရာဇ္ေတြဟာ အထပ္ထပ္ တိုး လို ့ ေန ဆဲ

ဖီးလိမ္းျခယ္သ ထားတဲ့ အိမ္ခန္းေလးဟာ – ဖုန္ေငြ႕ တလူလူ – ေ၀
ခင္းက်င္း ထားတဲ့ အိမ္မက္လမ္းဟာ – ေညာင္း ခ်ိ – အံေသ
သံုးရာသီျဖစ္တည္ျခင္းကို အံတု ဖီဆန္ ထားတဲ့  မ်က္၀န္း မိုးတြင္း ဟာ တစစနဲ႕ – က်ဲေတာက္ – ခမ္းေျခာက္
အနာဂတ္မွာ (တရိုတေသ) ျပဌာန္းထားတဲ့ အတိတ္ ဟာ – မွုန္ ရီ – ေ၀၀ါး

(ဒီလိုနဲ႕)

တေန ့ေန ့ ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့ေသာ
အဲဒီျမိဳ႕ေလးဟာ
တခ်ိန္ခ်ိန္ဆိုတဲ့ အခိုက္အတန္ ့အတြက္

(ေခါင္းမာ တယူသန္ စြာ နဲ႕ ပဲ) အသက္ေငြ ့ေငြ ့ကို  – ၾကိဳးစား ေရွ ့ဆက္ေန ခဲ့

{ အဲဒီ ျမိဳ႕ေလး ဟာ    သူ ့အတြက္ပဲလို ့ – ကန္ ့သတ္ / တံခါးပိတ္ထားခဲ့
  အဲဒီ ျမိဳ ့ေလး ဟာ    သူ ့အတြက္ပဲလို ့ – ဂုဏ္ယူ / လင္းပ
  အဲဒီ ျမိဳ ့ေလး ဟာ    သူ ့အတြက္ပဲလို ့ – ရည္စူး / အလြမ္းပန္းေတြ သီကံုး
  အဲဒီ ျမိဳ႕ေလး ဟာ    သူ ့အတြက္ပဲလို ့ – ဆိုကာ

                           သူ ့ကို ေနာက္တေခါက္ ျမင္ေတြ႕ခြင့္ ရ ဖို ့ ေမွ်ာ္လင့္ ေန ဆဲ

  အဲဒီျမိဳ႕ေလးဟာ     သူ (ဘယ္ေတာ့မွ) ျပန္မလာေတာ့ တဲ့ လူမသိလူမရွိ (အပယ္ခံ) ျမိဳ႕ေလး အျဖစ္ သာ }

(  may god will send this note to him n may he can feel her heart (@gain) even worlds apart  )