Professional Authors

အိမ္စာ

ေက်ာင္းမဆင္းခ်င္ဘူး။ ေႏြရာသီဆုိ အသက္တုိတတ္တယ္။
သူမေက်ာင္းမတက္တဲ့ေန႔ဆုိ ကိုယ့္မွာလည္း ၾကည့္စရာမ်က္ႏွာမရွိေတာ့ဘူး။
ခံရခက္တယ္။ သူမနဲ႔လဲေရးမယ့္ေဘာပင္ကေလး ေသြးရုိးသားရုိးလမ္းမွားပိုင္ခြင့္နဲ႔။
ေကာ္ရစ္တာႀကီးျမင္တုိင္း ကိုယ့္ေျခမအေဟာင္းေလးကို ျပန္ျပန္သတိရတယ္။
ေခါင္းစည္းႀကိဳးအစိမ္းေရာင္ေလးကို ခ်ဥ္ခ်င္းတက္မႈကကိုယ့္ကို ထမင္းမစားကြမ္းမစားလုိ႔ ျမင္တယ္။
ေက်ာင္းေရွ႕ကသစ္ပင္တန္းႀကီးမွာ ကိုယ္ဘယ္လုိလည္ပင္းမ်ိဳးနဲ႔ေမွ်ာ္ရမလဲ။
ေက်ာင္းစာအုပ္ ေနာက္ေက်ာက အပိုင္းအစ စာတုိမ်ား။ 
ဒီလက္ေမာင္းကို ဘယ္အခ်ိန္ခပ္ျပင္းျပင္းလာရုိက္မလဲလုိ႔ပဲ ေစာင့္.. ေစာင့္ေနရ/မိတယ္။
လြမ္းရလြန္းလုိ႔ အမာရြတ္ေတြလည္းမ်ားေနၿပီ။
ကိုယ္မုန္႔ေစ်းတန္းမသြားဘူး။ လက္ေတြ႕ခန္းေရွ႕မသြားဘူး။
ဘယ္လုိလက္ေရးမ်ိဳးနဲ႔ေရးမွ သူမအေၾကာင္းကုိေရွာင္လုိ႔ရမလဲ။ ကိုယ္မသိဘူး။
သူမပါးကြက္ကေလး ေက်ာင္းမတက္ရင္ေတာ့ ကိုယ္လည္းစာေမးပြဲက်ႏုိင္တယ္။
ေနပုိင္
၁၇.၀၉.၂၀၁၂
ဝ၁း၁၄
In: ကဗ်ာ Posted By: Date: Mar 11, 2013
Comment #1

so nice
miss childhood so uxh

commentinfo By: ei lay at Mar 11, 2013

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment