အသက္ရွဴရပ္တဲ့ေန႔ေရာက္ဖို႔
အသက္ရွင္ေနတဲ့
အျမစ္မဲ႔ ေအာက္ဆီဂ်င္စားသံုးသူေတြေလ..
ေနာင္တရိုးတံမွာ
မ်က္ရည္ပန္းခဏခဏ ပြင့္တတ္တဲ့ အမ်ိဳးေပါ႔…
သူမ်ား ျခေသၤ႔ ကိုယ့္အိတ္ကပ္ထဲေရာက္ဖို႔
နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ေမာင္းသြင္းရဲတယ္…
ကမၻာငိုလို႔က်တဲ့ မ်က္ရည္ေတာင္
ဟိုထီးေပၚမွာက်မယ္..
ဒီထီးေပၚမွာက်မယ္ ဆိုၿပီး …
တံဆိပ္မကပ္ဘူး..
ဒါေတာင္မသိဘဲ
နာမည္၊ သိကၡာ၊ ဂုဏ္ျဒပ္၊
ရပိုင္ခြင့္၊ အလုပ္အကိုင္ ဆိုၿပီး
စည္းေတြ မဟားတရားထား
ၾကည့္ေနရင္း
အခ်င္းခ်င္းစည္းေတြျခားကုန္ေရာ..

(ေမာင္ အတီး)