ငါ မွားခဲ့မိတယ္…..
လြန္ဆန္မရတဲ့ စိတ္ခံစားမႈေတြၾကား…..
သ၀န္တိုမႈနဲ႔ ေနာင္တေတြကို…..
ဘယ္ညာ ဘက္လုိက္ေနမိတယ္…..

တစ္ခါတစ္ေလေပါ့…..
ငိုေနေပမဲ့ မ်က္ရည္မက်တဲ့သူေတြ…..
ငါ ေတြ႕ခဲ့ဖူးတယ္…..
သူတို႔ဟန္ေဆာင္ေနၾကတာလား…..

တစ္ခါတစ္ေလ…..
မ်က္ရည္ေတြက်ေနေပမဲ့…..
ငိုေနတာမဟုတ္တဲ့သူေတြ…..
ငါ ေတြ႕ခဲ့ဖူးတယ္…..
သူတို႔ ေပ်ာ္ေနလို႔လား…..

ငါက…..
ငိုေနေပမဲ့ ျပံဳးေနတက္တဲ့…..
အငိုမ်က္လံုး နဲ႔ အျပံဳးမ်က္ႏွာပိုင္ရွင္  မဟုတ္ပါဖူး…..
အဲ့ေလာက္ ဟန္ေဆာင္ႏုိင္ဖို႔လဲ…..
ငါ့အသည္းက…..
သံမဏိေလာင္းထားတဲ့…..
ေက်ာက္ခဲတံုး မဟုတ္ဖူး…..

ငါ ကဗ်ာေတြဖတ္တယ္…..
ငါ ကဗ်ာေတြေရးတယ္…..
ငါ ဖတ္ခဲ့တဲ့ကဗ်ာေတြ…..
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ ဖတ္တာထက္ မ်ားခ်င္မွမ်ားမယ္…..
ငါေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြ…..
ဆရာ ေမာင္လြမ္း ေရးတာေလာက္…..
ေကာင္းခ်င္မွေကာင္းေနမယ္…..
ဒါေပမဲ့ ယွဥ္လို႔မရဖူး…..
ငါ့ကဗ်ာေတြက…..
ငါ့ခံစားခ်က္ေတြမို႔ပါ…..

လူတိုင္းက ေမြးဖြားကတည္းက ဒုကၡကို ရင္၀ယ္ပိုက္လာခဲ့တယ္…..
ငိုေၾကြးျခင္းနဲ႔ လူ႔ေလာက ကို အစျပဳ႕လာခဲ့တယ္…..
ေနထိုင္ရတဲ့ ခဏတာ အခ်ိန္ေလးမွာ…..
ကံၾကမၼာ လြန္ဆြဲရာေနာက္ကို…..
မ်က္စိမွိတ္ျပီး ဒရြတ္တိုက္လိုက္ေနၾကတယ္…..
ဒါဘာ့ေၾကာင့္လဲ…..

ေခတ္ေတြ… ႏွစ္ေတြ…..
တစ္ေခတ္ပီး တစ္ေခတ္…..
တစ္ႏွစ္ျပီး တစ္ႏွစ္…..
ေျပာင္းၾကစမ္း…..
လူေတြက ေတာ့ ပံုမွန္အတိုင္းပဲ…..
ေလသာရာ ေပ်ာ္ေနၾကမွာပဲ…..

ငါရွင္သန္ေနတဲ့ ကမာၻ…..
ငါေနထိုင္ေနတဲ့ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္း…..
ငါ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ မိသားစု…..
ငါ လက္တြဲေနတဲ့ ၾကင္နာသူ…..
အကုန္လံုးက ငါ နဲ႔ မတူႏုိင္ဖူး…..
သူတို႔လဲ သူတို႔ စိတ္နဲ႔သူတို႔…..
ေလသာရာ မွာ ေပ်ာ္ခ်င္ရွာမွာေပ့ါ…..
ငါ အျပစ္မဆိုဖူး…..

ၾကင္နာမႈမရွိတဲ့ လူ႕ဘ၀…..
ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာ ရွိႏုိင္လား…..
လူတစ္ဖက္သား ကို…..
ခပ္နာနာေလး ညွင္းဆဲရမွ…..
ေပ်ာ္ေနတဲ့သူေတြေကာ…..
အဲ့တာ….. ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြလား…..

ဘ၀ ဆိုတာ ဘာလဲ…..
ငါ နားမလည္ႏုိင္ေတာ့ဖူး…..
သာရင္ေပါင္း…..
မေကာင္းေတာ့ ခြာ…..
ဒီလို လူ႔ေအာက္တန္းစားေတြ…..
ကို႔ဘက္က ေကာင္းေပမဲ့…..
အေပါင္းအသင္းမဲ့ေနတဲ့…..
သနားစရာ သတၱ၀ါေတြ…..
မိဘကခ်မ္းသာေပမဲ့…..
ဆင္းရဲေနတဲ့သားသမီးေတြ…..
ဘာေတြလဲ…..
အဲ့တာဘာေတြလဲ…..

လူ႔ဘ၀ကို ငါ ေလွာင္ခ်င္တယ္…..
အဲ့အတြက္ ငါ ေပးဆပ္လိုက္ရတာလဲ အရမ္းၾကီးတယ္…..
လူတိုင္းက ငါ့ကို လူ႔ဂြစာ ေျပာမယ္…..
ျဖစ္ပါတယ္…..
ငါ ေျပာခ်င္တာ ငါ ေျပာႏုိင္ခဲ့ျပီပဲ…..
ဒီ့အတြက္ ငါ ေက်နပ္တယ္…..

ဘ၀ဆိုတာ…..
ငါထင္သလို ၀လံုးၾကီးလဲ မဟုတ္ဖူး…..
ေလးေထာင့္တံုးၾကီးလဲမဟုတ္ဖူး…..
ဘာမွန္းအေသအခ်ာမသိရတဲ့…..
မေရမရာမႈေတြနဲ႔ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့…..
သံုးစားမရတဲ့ မစင္ပံုၾကီး ပဲ…..
အခုထိေတာ့…..
ငါ တက္ထိုင္ေနဆဲ ျဖစ္တဲ့…..
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း မစင္ပံုၾကီးပဲ…..

                                  ငါ…………………….

              ငါ့…..ဘ၀ ကို

မုန္းတယ္…..