အျဖဴ   အနက္

ေန႔စဥ္ပဲ တက်က္က်က္

က်ေနာ္ ဟာ

ခြာသံ တခြပ္ခြပ္(လူရာဝင္ခ်င္တဲ႔ ေရာဂါ) ၾကား

အ ခါ ခါ ကို မီးေသလို႔

ဒီလို ယႏၱရား နဲ႔

အခါးဓာတ္ေတြ မ်ား လြန္း

(ျခင္တစ္ေကာင္လို ေသြးစုပ္ျခင္း)

ဒီလို ေျခာက္ျခားမႈမ်ိဳး ထဲ ကို

အရက္ျဖတ္ခါစလို

ကေသာကေရာ ေမ်ာ. . . လို႔

ျမိဳ႕ျပရဲ႕ အေပါက္ၾကီးထဲ

ေအာက္ဆီဂ်င္ကလည္း ျပတ္ေတာက္ႏူိင္လြန္း

ႏို႔နစ္ေရာင္   အိပ္မက္   ဆာေလာင္ျခင္း

မနက္ခင္းက လင္း လာတယ္

အျမင္ ကလည္း ရွင္းလာတယ္

ဂ်စ္ပစီနဲ႔ ပလက္ေဖာင္းေလးဟာ သိပ္ လွတယ္ ။      ။

                                                                             စုန္းျပဴး