“ရႊက္ဆုတ္ျပကၡဒိန္ကို တစ္ထပ္ျပီး တစ္ထပ္ စုတ္ျဖဲ ပစ္လိုက္သလိုမ်ိဳး

ငါ နဲ႔ ေတြ႕ဆံုမႈက်ဲက်ဲမွာ

အလင္းေတြကလည္း ေခါင္လိုက္တာ“ တဲ႔

ေန႔ဖို႔ ညစာ ျပည့္ဝဖို႔ နဲ႔

ဆိုင္ကယ္လို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေမာင္းနွင္ရတဲ႔ ဘဝ

ျမတ္နိုးျခင္းေတြနဲ႔ ေဟာ့ဒီျမားကိုပစ္လႊတ္ခဲ႔တဲ႔အေၾကာင္းဟာ

သဲၾကိဳးျပတ္ေတာ့မယ့္ ဖိနပ္ပမာ လြင့္ပစ္ခံရဖို႔ နီးျပီးလား

ဝိုင္တစ္ခြက္ကို အေမွာင္ထုထဲ ကိုင္ေျမာက္ျပီး မရူး ပါရေစနဲ႔ကြာ

ေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့

တိမ္ေတြက အံုမိႈင္းမိႈင္းနဲ႔ သည္းသည္းမဲမဲ ကို ရႊာတယ္

“ မင္းအတြက္ေန႔ဆိုးေတြလာျပီ” ဆိုတဲ႔ စကား မေျပာခဲ့ရင္ေကာင္းမယ္

(နင္ေပးတဲ႔ေနာက္ဆံုးအမွတ္တရ) ငါ့ နာမည္ကိုက စုန္းျပဴး ပါ

ငါတို႔ ညေနခင္းကို ကတၱရာလမ္းေဘး ညေနခင္းအတိုင္း

ငါ့ကို စုန္းျပဴး အတိုင္း ထား…ခဲ႔ျပီ

လစ္ဟာေနတဲ့ ခြက္တစ္လံုးထဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမ်ားထည္ခဲ႔ဖူးသူေရ…

အိပ္မက္ပ်က္တစ္ေကာင္ဟာ ကႏာၱရမွာ ခို ကိုးရာမဲ႔ခဲ႔ေပါ့

ဘဝကို ငါက ပစ္ခ် ၊ ဘဝက ငါ့ကို ပစ္ခ်

ေမးခြန္းဟာ သိပ္ကို ေၾကာက္စရာေကာင္းပါရဲ႕

ျဖစ္ျခင္းနဲ႔ ပ်က္ျခင္း ရာသီမွာ ျပန္လည္စိမ္းလန္းခြင့္မရွိေသာ

အရိုးျပိဳင္းျပိဳင္း ကိုင္းေျခာက္ေတြ တ အီအီနဲ႔ သစ္ပင္ဟာ ငါ ေပါ့ေလ

ေၾကကြဲျခင္းအခန္းနားတစ္ခုဆီ ျဖစ္နိုင္ရင္ မ်က္ရည္တစ္စက္ေလာက္ ပို႔ခဲ႔ပါ

ဒါဟာ အတိတ္ကို ကိုက္ေဖာက္ရင္း…

ဒါဟာ ကြဲရွခဲ႔ဖူးတဲ႔ အမာရြတ္ကို သတိတရျပန္စမ္းျခင္း

ဒါဟာ အေႏၶတစ္ေကာင္ရဲ႕ အေရာင္မလက္တဲ႔ ရူး သြပ္ခန္းကို ပြတ္တိုက္ထားေသာ ကဗ်ာ

ငါကိုက နံုခ်ာခ်ာပါ  ။     ။

                                   စုန္းျပဴး