ေပ်ာ္ရမယ္ထင္လို႔

ေဟာ့ဒီသစ္ပင္ကို ပ်ိဳးခ့ဲမိတာပါ။

ရုပ္ရွင္ေတြထဲကလို

အခ်စ္သီခ်င္းခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြ မပါဘူး။

ဆန္ကာတင္စစ္ထုတ္လိုက္တ့ဲ

ျဖဴျဖဴသန္႔သန္႔ မ်က္ရည္ေတြသာ

ေန႔စဥ္စာမ်က္ႏွာမွာ အဖတ္တင္

ၾကာေတာ့

ေ၀ါဟာရေတြလည္း ခ်ဥ္လာတယ္။

“လူႀကီးမင္း ေခၚဆုိေသာ သနပ္ခါးပါးကြက္မွာ…..

ဆက္သြယ္မႈဧရိယာျပင္ပ….´´တ့ဲ။

အနီးအနားက တယ္လီဖုန္းကို

ဓာတ္မွန္ရိုက္လိုက္လို႔ ထြက္လာတ့ဲ နဂၢတစ္ပါ။

အခ်စ္ဆိုတာကလည္း

ျခစ္တိုင္းမေတာက္တ့ဲ အရာျဖစ္ၿပီး

အလြမ္းဆိုတာကလည္း

လႊမ္းတိုင္းမလုံတ့ဲ ပု၀ါ။

ေကာင္မေလးေရ…

နင္ကေတာ့

ေရးဖြဲ႔တိုင္း မဆုံးတ့ဲ ကဗ်ာ။