Professional Authors

ေခါက္ရိုးက်ိဳးေနတဲ႔ မ်က္၀န္းရဲ႕အစြန္း

  • ေခါက္ရိုးက်ိဳးေနတဲ႔ မ်က္၀န္းရဲ႕အစြန္း

 

၀ုန္း

ရာဇ၀င္ေၾကြးဆပ္ဖို႕

ကမၻာကိုအလည္တစ္ေခါက္

ေရာက္ခဲ႔ၿပီ…။..။

 

/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/?

 

ကြက္တိကြက္ၾကား

ဟိုတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္

စိမ္းလန္းမွဳ၊သာယာမွဳေတြ

စီးၾကိဳလွ်က္…။..။

 

စိတ္အတု ၊ ကိုယ္ခႏၶာအတု

အျမင္တု အသြင္ျပဳလို႕

ဟားစရာ ဂြင္ေတြ

ေလွ်ာက္လမ္းေတြ အဆံုးထိ

ျပံဳးေပ်ာ္ ေျပးလႊားလို႕

အေယာင္ေဆာင္ျခင္းေတြ

“က”ခုန္ေပ်ာ္ပါးလို႕…။..။

 

ထဲထဲ၀င့္၀င့္ႏိုက္ျမည္းၾကည့္ေတာ့

အေၿခ၊အေန

လမ္းေတြ က ဆိုးတယ္

ရာသီ ၊ ဥတု ကိုက္ညီမွဳမရွိဘူး

ကံၾကမၼာက မိတ္ေဆြလိုလို ၊ ရန္သူလိုလိုနဲ႔

အနားက မခြာဘူး…။..။    

 

ကိုယ္အား ၊ ကိုယ္ကိုး ၊

ကိုယ္ၿမတ္ႏိုးတဲ႔ ကိုယ့္၀ါသနာ

ကိုယ္စိတ္ကူးနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္တဲ႔အရာ

ဒီတစ္ဘ၀ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ

တစ္၀ၾကီး လုပ္ရင္း

ႏွိဳးစက္ေတြကို ဥပါကၡာျပဳရင္း

ဘယ္ဆီမွာလဲ ေရာင္နီ

ေန၀င္ခ်ိန္ေတြေတာ့ ခဏခဏ…။..။

 

ေခတ္ ၊ ေခတ္ ၊ ေခတ္…

ခက္ခက္ ၊ ခဲခဲ ၊ နာမည္ထြင္းၾကရင္း

သမိုင္း၀င္သြားတဲ႔ ရာစုအေဟာင္းထဲက

အေလာင္းေကာင္ေတြ ဒုနဲ႔ေဒး…။..။

 

ေသြးေျမၾက တိုက္ပြဲေတြက

မသတီစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္

စာေတြထဲမွာ ၀င့္ၾကြားေနတယ္

ဒါက..ဂုဏ္ယူစရာလား…။..။

 

ေရာင္နီခ်ိန္ေတြရွိသလို

ေန၀င္ခ်ိန္ေတြလဲရွိတယ္

ခန္းနားမွဳအလွေတြ ကြာရင္း

သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ျခားသြားတယ္…။..။

 

အင္းအားၾကီးသူေတြရဲ႕

စာနာမွဳ အေသးအမႊားေတြနဲ႔

မ်ားျပားျပည့္လွ်ံေနတဲ႔

အားငယ္မွဳေတြရဲ႕ အခ်ိဳးမညီမွဳ…။..။    

 

၀ါဒ ၊ ၀ါဒီ ၊ သာသာ ၊ လူမ်ိဳး

အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာၾကား

ထိတ္ထိတ္ၿဖာၿဖာနဲ႔

ကံၾကမၼာအခ်ိဳ႕လည္း အိပ္စက္လို႕…။..။

 

မွန္ကန္တယ္

ေၿခမကြဲတယ္

ေသြးထြက္တယ္

ေဆးထည့္တယ္

အနာက်က္တယ္

အမာရြတ္က်န္တယ္

 

ရသေတြနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ထိန္းထိန္း

ရင္ဘက္က အသံုးမ၀င္တဲ႔ေက်ာက္ရိုင္းၾကီး

အရိုးစြဲေနတဲ႔ ေခါင္းမာမွဳကို

ဘယ္လို ရိုက္ခ်ိဳးႏိုင္မလဲ…။..။

 

သီအိုရီေတြ ၊ ေဖာ္ျမဴလာေတြ

ေဗဒင္ကိန္းေတြပါ ထပ္ေပါင္းလို႕

ရွဳပ္ယွက္ခက္ေလာက္ေအာင္

ေရွ႕ေရးေတြၾကိဳတြက္တယ္

ေသခ်ာမွဳက…ဒီကမၻာက ပ်က္မွာ…။..။

 

မပိုင္ဆိုင္ရမွာ သိသိၾကီးနဲ႔

ပလိုင္းေပါက္နဲ႔ လိုခ်င္တာေတြေကာက္ထည့္

ကမၻာမ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕ျခင္းကို အမွတ္မဲ႔ရင္း…။..။  

 

ေနာက္ဆံုး ျဖစ္တည္မွဳက

ကမၻာကိုမွီခိုေနတဲ႔ ကပ္ပါးေကာင္

အသံုးမက်မွဳကို ဆြဲကိုင္

လက္လြယ္လြယ္ရတဲ႔ အနီးအနားက

အဟာရဆိုတာကို ဖက္တြယ္

အရသာခံအာရံုခ်ိဳ႕တဲ႔မွဳ ျပယုဒ္က

အရာအားလံုးနဲ႔ စိတ္ပ်က္မွဳတြဲထုတ္ျခင္း…။..။

 

အလာလည္း တစ္ေယာက္

အၿပန္လည္း တစ္ကိုယ္ေတာ္

ခတၱနားတဲ႔ ဒီေနရာလဲ

အသားမက် ၊ အံမ၀င္

အက်ိဳးမဲ႕ ၊ အက်ိဳးရွိ

ဘာတစ္ခုမွ အထိမကိုင္ခဲ႔

ဒီခႏၶာနဲ႔စိတ္ အသံုးမ၀င္မွဳကို

ခ်လို႕ခင္းတဲ႔ ဘ၀…။..။

 

မွတ္တိုင္ေတြ စီတန္း

လြတ္ေျမာက္သူေတြရဲ႕ “လမ္း”

ခံစားမွဳစိတ္သ႑န္က

ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းမွဳဟုတ္ရဲ႕လား

သုညနဲ႔စ ၊ Zero နဲ႔ဆံုး

ဒဏ္ရာ ဘယ္မွာလဲ

အကုသိုလ္ မၿမင္ရလို႕

ေနာင္ဘ၀မွာ ေကာင္းၿခင္းလဲ

နတၳိဆိုတာၾကိဳလင့္ေနဦးေတာ့မည္…။..။

 

“ေက်ာက္ေခတ္ကိုတစ္ေခါက္ေရာက္ဖုိ႕

အကုသိုလ္ကင္းကင္းေနၾကပါစို႕”

 

လူသစ္

In: ကဗ်ာ Posted By: Date: Jan 2, 2013

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment