နင့္ကိုငါျမင္ေနတယ္

နင္လည္းငါကိုျမင္ေနရတယ္

ဒါေပမယ့္..ငါတို႕ႏွုတ္မဆက္ၾကဘူး…

နင့္ကိုငါလြမ္းတယ္……

အျဖဴသန္႕သန္႕ေလးေပါ့….

နင္လည္းငါ့ကိုလြမ္းတယ္…..

ငါသိတာေပါ့…….ဒီႏွလံုးသားေတြက…

စက္ရုပ္ေတြမွမဟုတ္ပဲ….

နင္ကပတ္၀န္းက်င္ကို

ဂရုစိုက္..ခပ္မိုက္မိုက္စြန္႕ျပစ္လိုက္တဲ့

သူငယ္ခ်င္းအေဟာင္းျပတိုက္မွာ

ငါတိတ္တိတ္ေလးငိုေနတယ္

အခ်ိန္ဆိုတာ..နင့္ရင္ထဲကို..ကုစားႏိုင္ေပမယ့္

ငါ့ရင္ထဲမွာ….နာရီေတြမထားတတ္လို႕

တေယာက္ထဲေဆြး…

အျဖဴထည္ေလးပဲ….ငါေငးေနမိတယ္.

ဘာအတြက္..ဒီေလာက္ခံစားရသလဲ?

ဘာ့ေၾကာင့္ဒီေလာက္..ေၾကကြဲရသလဲ?

အထပ္ထပ္အခါခါ…တကိုယ္ေရ.ေမးေနမိတယ္

…

ငါမသိတဲ့အေရာင္တခု…..

နင့္အေပၚမ်ားစိုးမိုးေနသလား…..?

…

ေသခ်ာေအာင္…

ဒီကဗာက ေန.ပုန္း…..

မိုးေျမဆံုးေအာင္……..စမ္းစစ္ၾကည့္ေတာ့..

..

ခိုင္လံုစြာ…သိသာေစတာ…

ငါရင္ထဲမွာ….

တကယ့္ကို……အျဖဴေရာင္ေလး..

ငါတို႕ရင္ခြင္ေတြ…..ရိုးသားေနတယ္

ငါ့တို႕သံေယာဇဥ္ေတြ…..

ျဖဴစင္ေနတယ္…..

တေယာက္ကိုတေယာက္…

စြန္႕ျပစ္လိုက္ဖို႕လိုအပ္လား….

က်န္တေယာက္က……

အေ၀းထြက္သြားဖို႕……ေက်နပ္ႏိုင္မလား?

ငါေမးခ်င္ေနတယ္..နင့္ကို…

ငါတို႕ရိုးသားတယ္ေလ…..ဘာကိုေတြးပူေနလဲ.???

ငါ့တို႕ျဖဴစင္တယ္ေလ…..ဘာလို႕…ေသြးေၾကာင္ေနလဲ..၊၊???

ဒါေပမယ့္….နင့္သမိုင္းေကာင္းဖို႕

ငါ့ကိုစြန္ခြာမွ…ျဖစ္မယ္ဆိုေတာ့လည္း…

နင္လည္းလြမ္း..ငါလည္းေဆြး..

နင္လည္းျပိဳ…ငါလည္းငို….မယ့္လမ္း…

နင္ေရြးခ်ယ္ရက္မွေတာ့

ငါငိုေနရံုပဲ..တတ္ႏိုင္ပါတယ္…!!!!