၀ိုင္ခ်ိဳတစ္ခြက္ ႏွင့္ ဒုကၡအိမ္

ေအာင္ျမင္ခ်င္းေတြ ႐ုိက္ခ်ိဳး

မနက္ျဖန္ထိ ေပးဆပ္ခ်င္းေတြနဲ႔

က်႐ႈံးေနတဲ့ အေဖ…

အေမ့ မ်က္၀န္းက မ်က္ရည္ေတြ

စီးဆင္းေနတာ တိက္တိက္ဆိက္ဆိက္

ၿငိမ္သက္လို႔…

ခ်စ္ေသာေဆြမ်ိဳးမ်ား ပြဲလန္႔တုန္းဖ်ာ၀င္ခင္း

ဇြဲေကာင္းေနပံုမ်ား ေနေတာင္မ၀င္ဘူး…

မိတ္ေဆြေကာင္းဆိုသူေတြလဲ ျမဴတိမ္လိုကြယ္ေပ်ာက္

ေက်းဇူးဆိုတာ သက္ေသမေျမာက္ဘူးတဲ့…

ငါ ငိုေနတာလား?

ပင္လယ္ႀကီးေတာင္ လက္မႈိင္ခ်လို႔

မညီးရဲေလာက္ေအာင္ပဲ…

အဆံုးသက္မွာေတာ့ ငါကိုယ္တိုင္

ေပ်ာ္၀င္ေနတဲ့ “၀ိုင္”…

သစ္ဆန္းခန္႔

(ပထမ ဆံုး မဂၢဇင္း စာမ်က္ႏွာတြင္ ေဖာ္ျပခံရေသာ ကဗ်ာေလးပါ )

In: ကဗ်ာ Posted By: thitsankhant Date: Dec 27, 2012

Leave comment commentinfo