အညတရ လို႔ေတာင္
အမည္တပ္ခ်င္စရာ မေကာင္းတ့ဲ အထီးက်န္ျခင္းမွာ
ငါ့ဗီဇက ေမြးရာပါ။

အခ်ိဳ အခါးမမွ်တတ့ဲ ရင္ခုန္သံကုိ
စိတ္ခ်လက္ခ်မျဖစ္တ့ဲေနာက္
အခ်စ္ဆုိတာကလည္း
သိပ္ႏွစ္လိုဖြယ္မရွိတ့ဲ အဓိပၸါယ္ေတြန႔ဲ
ဗလာ
ေဟာက္ပက္
မင္းအေၾကာင္း စာစီတုိင္း
ညကနက္နက္သြားတယ္။

သစ္ရြက္ေၾကြတာေလာက္မွ
မခမ္းနားမလွပတ့ဲ ေၾကြလြင့္မႈမ်ိဳးန႔ဲ
ငါဟာ လြင့္ေၾကြေပ်ာက္ဆုံး
တစ္ဘ၀လုံး
မင္းကုိလြမ္းလို႕မဆုံးေတာ့။