ေနမထိ ေလမရွိတဲ့ အရပ္က

ႏွလံုးသား က ဟစ္ေအာ္ခဲ့

ေလဟာနယ္က သိပ္သည္းဆပိုမ်ားတယ္

ငါကခရီးသည္ပါ

ေလအလြင့္မွာ ေျကြလြင့္ခဲ့ရတာထက္စာရင္

မဖူးပြင့္ႏိုင္ေသးတဲ့ အခ်ိန္

ေအာက္စီဂ်င္အတြက္.

ငါကဧည့္သည္တစ္ေယာက္

ေတးသြားနဲ ့မဧည့္ခံနဲ ့

ခုႏွစ္သံ အနိမ့္အျမင့္နဲ ့ဆို

ငါ ကေခ်သည္ မဟုတ္ပါ

သစ္ရြက္ေတြက လွဳပ္

ယိမ္းကတဲ့ အရိပ္ကို မုန္းျပီး

ငါ….ပင္စည္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္

လမ္းက ျပေနတာမေလွ်ာက္

ငါ့လမ္းငါေဖါက္…

ငါ ခရီးေ၇ာက္တယ္

ေန ့ေတြကရွည္တယ္

ညေတြလဲ မတုိေတာင္းနဲ ့

ငါ ဆုေတာင္းသူမဟုတ္ခဲ့

အနာဂါတ္…မီးအိမ္

တိတ္တိတ္ေလး ထြန္းညွိ

ငါလမ္းမေပ်ာက္ေသးတာ

ေသခ်ာပါတယ္..။