သူ႕မွာ

ကမာၻနဲ႕ ခ်ီျပီး ဂုဏ္သတင္းေတြ မရွိပါဘူး

အိုနာစစ္လုိလည္း ပုိင္ဆုိင္မႈေတြ မရွိပါဘူး

ဘဲြ႕ ထူး၊ ဂုဏ္ထူးေတြ လည္း အမ်ားၾကီး မရွိပါဘူး

သူ႕မွာ

ကၽြန္ေတာ့ကို ခ်စ္တဲ့ ႏွလံုးသားတခု ရွိတယ္

ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားအထင္ၾကီးတဲ့ အနစ္နာခံမႈ ေတြရွိတယ္

လက္ဆင့္ကမ္း အေမြခံခြင့္ ရခ်င္တဲ့ ရိုးသားမႈေတြရွိတယ္

အားက်အထင္ၾကီးေလာက္တဲ့ တည္ျငိမ္ျခင္းေတြရွိတယ္

မိုးေကာင္းကင္တခုလို႕

သူ႕ခႏၶာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ့ကို တသက္တာ ကာကြယ္ေပးခဲ့တယ္

ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းလုိ

သူ႕ဘ၀နဲ႕ ကၽြန္ေတာ့ကို အေပၚဆံုးေရာက္ေအာင္ ဆြဲတင္ေပးခဲ့တယ္

ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ျပီး

လမ္းေပ်ာက္ေနခ်ိန္မွာ သူအားေပးခဲ့တယ္

အသက္ရွဴသံေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္

ေပ်ာက္ဆံုးေတာ့မယ့္ သားတစ္ေယာက္ကို

သူ အၾကိမ္ၾကိမ္ လက္ကမ္းေပးခဲ့တယ္

ကၽြန္ေတာ္

ေအာင္ျမင္ေနခ်ိန္မွာ

သူ အေ၀းက ေငးၾကည့္ေနခဲ့တယ္

အေဖ

သားရဲ႕ ၾကိဳးေလးကို

သား ဘယ္လို လက္ကမ္းရမယ္ဆိုတာ

အေဖ သားကို အထိေရာက္ဆံုး သင္ၾကားေပးခဲ့ပါတယ္။

(ကဗ်ာ ေခၚလွ်င္ ေခၚဆိုႏုိင္ျပီး.. မဟုတ္ခ်င္လည္း မဟုတ္ပါ)