ဆည္းဆာရဲ႕ သာယာျခင္းေပါ့..
တူညီတဲ့ ရင္ခုန္မႈအတြက္…
စမ္းတ၀ါး၀ါးေရးျခစ္ခဲ့တဲ့မ်ဥ္း…

ဒီေရာင္နီထြန္းမွ…
“မညီခဲ့ဘူး…မေနာျဖဴ…”

နႈတ္ဆက္ဖို႕မလိုမွေတာ့…
ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ နႈတ္ဆိတ္…
ေခါင္းစိုက္လို႕ အိမ္အျပန္…
ဂ်ဴလိုင္လဲ သူစိမ္းဆန္ေပါ့..

“လြမ္းခ်င္တုန္းပဲ.. မေနာျဖဴ..”

အရိပ္ေအာက္ခို၀င္ဖို႕…
တိမ္ဖံုးမွရမဲ့ဘ၀အတြက္…
က်ဆံုးျခင္းတို႕ အသက္၀င္ေအာင္..
ခါးသက္သက္ ဒီရင္ခုန္သံေတြ…
ကိုယ္တိုင္ပဲ.. အရသာမဲ့ေစခဲ့တယ္… ။

“တကယ္ေတာ့..
သာယာတဲ့ဆည္းဆာဆိုတာလဲ…
၀င္ခါနီးေနရဲ႕.. ငိုညည္းခ်ိန္ပါပဲ”…။   ။

 
★•.☆ အမုန္း မီးလွ်ံ ☆•.★