ႏွလံုးသားေျမကို တူးဆြ
စိုက္ပ်ဳိးျပီးမွ
သူ ့ေၾကာင့္တဖန္
ႏွလံုးသားေျမကို လွန္ပစ္ဖို ့
ကိုယ့္ကိုကို ရာဇသံ
ခ်မွတ္ခဲ့တယ္………။
သိပ္မျပင္းထန္ေပမဲံ့
ပါ၀ါ မျပည့္ေတာ့တဲ့
နာရီတလံုးလို
ေရွ့မတိုးေနာက္မဆုတ္သာနဲ ့
ရင္ခုန္သံေတြ ေပ်ာက္ရွ
အနာဂါတ္ေတြ အခ်ိန္မမွန္ေတာ့ဘူး….။
မင္းနဲ ့ေတြ ့တဲ့ေန ့က
ကိုယ့္ေျခေထာက္ကို
ကိုထမ္းျပီးျပန္လာခဲ့ေပမဲ့
မင္းရဲ့ေျခရာတစ္စံုကို
ႏွလံုးသားမွာေတြ ့ရတယ္…။
ပင္လယ္ျပင္ကိုျဖတ္ျပီး
တိုက္ခက္လာတဲ့ေလညွင္းက
ႏွလံုးသားတစ္စံုနဲ ့အေတြ့
ခ်ဳိေသာေသြးေတြ
ခါးခဲ့ရတယ္……….။
လုပ္ရက္လိုက္တာ ကေလးရယ္လို ့
ေျပာဖို့အားယူခါမွ
နားနဲ ့ျမင္ မ်က္၀န္းနဲ ့ဆက္ဆက္ၾကား
‘ကမၻာျခားေနတာမွေကာင္းအံုးမယ္’
မင္းေျပာရက္တဲ့ စကား
ဓားထက္ထက္မဟုတ္ေပမဲ့
ငါ့ႏွလံုးသားကိုအပိုင္းပိုင္းျပက္ေစနိုင္ပါတယ္………။
ရွိပါေစေတာ့….
ႏွလံုးသားနဲ့ခံစားမိတဲ့ ရသ
ခါးမွန္းသိေသာ္လည္း ျမဳိခ်မိတယ္..
ငါ့အခန္းေရာက္မွ
မင္းေပးလိုက္တဲ့ ေသာ့တေခ်ာင္းနဲ ့
စိတ္ရဲ ့တံခါးေပါက္ကိုဖြင့္
နံရံေပါ ္မွ ၾကဳိးမဲ့ေနတဲ့ဂစ္တာအို
ဆြဲယူ key ညွိမိေတာ့
တစ္ေခ်ာင္းတည္းေသာၾကဳိး ပ်က္သြားျပီ…….
‘သံေယာဇဥ္’
ဟုတ္တယ္
‘သံေယာဇဥ္’ဆိုတဲ့ၾကဳိး တစ္ေခ်ာင္းပဲ………။

ေ၀ဟင္