ႏွင္းရည္စက္ေတြ
တိုးဖြဖြ လြန္႔လြန္႔လူး။
အခန္းက်ဥ္းရဲ႕ ၾကမ္းခင္း မီးမွိန္မွိန္ေအာက္မွာ
မသိစိတ္ႏွင့္ ျဖန္႔ေ၀တဲ့ ၾကည္ႏူးမႈေတာင္ပံတစ္စံုက
သမားရိုးက် ၀တ္ဆင္၊ မ်က္ရစ္ေလးက အစ
အသစ္စက္စက္ စြဲလမ္းသည့္ သုခမ်ားအဆံုး
ေျမာက္ျပန္ေလလို ေသြးေၾကာထဲ ရုိက္ခတ္လို႔
အခ်စ္ဆိုတဲ့ ျမည္သံစြဲမွာ
တေမွ်ာ္တေခၚ အိပ္မက္က အိပ္တန္းျပန္မရေသးဘူး။

                                                သရသ  ( အရမ္းၾကိဳက္တဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါရွင့္ .. ခြင့္မေတာင္းပဲ တင္လိုက္မိပါတယ္)