ညည… ကြ်န္မကုိယ္ေပၚ ထိုးစုိက္လာတဲ႔ လေရာင္

…………………………………………………….
ညည… ကြ်န္မကုိယ္ေပၚ ထိုးစုိက္လာတဲ႔ လေရာင္
…………………………………………………….

ကြ်န္မကုိေတြ႔ရင္
သူစိမ္းတစ္ေယာက္လုိ…
လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ႔သုိးတစ္ေကာင္လုိ….
ကြ်န္မ
တစ္ခါမွ မသိကြ်မ္းဖူးတဲ႔ ၿမိဳ႔တစ္ၿမဳိ႔လုိ…
ရွင္ပါပဲ….

ဆာေလာင္ေနတဲ႔လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔
ရွင္ ကြ်န္မဆီလာတယ္
ၿပည္႔၀သြားတဲ႔ေၿခေထာက္ေတြနဲ႔
ရွင္ ထြက္သြားခဲ႔တယ္…

ကြ်န္မ..

တစ္ေယာက္တည္း
ရွင္ထားခဲ႔တဲ႔လမ္းကေလးထဲ
ဘယ္ေတာ႔မွမလင္းလက္ေတာ႔တဲ႔
ၾကယ္ေတြနဲ႔အတူ
က်န္ခဲ႔တယ္….

အိပ္မရတဲ႔ညေတြမွာဆုိ
တေစၦေၿခာက္တဲ႔ အိမ္တစ္လုံးဟာ
ကြ်န္မပဲ..
ကြ်န္မမေတြးခ်င္ဆုံးအရာက
ရွင္႔အေၾကာင္းပဲ….

ရွင္႔ေၾကာင္႔….
ကြ်န္မအိပ္မက္ေတြ
ေသဆုံးခဲ႔ရတာ
ရွင္႔ေၾကာင္႔….
ကြ်န္မညေတြ
ရွည္လ်ားခဲ႔ရတာ
ရွင္သိလား
မနက္ၿဖန္ေတြထဲထိ
ရွင္႔ကုိကြ်န္မ မုန္းတယ္….၊၊ ။။

In: ကဗ်ာ Posted By: kyawsanoo Date: Nov 20, 2012

Leave comment commentinfo