အတိတ္က အတိတ္ပဲ..
ေျခရာေတြ မက်န္ခဲ့ေလေတာ့
နင္ေစလိုရာေစေပါ့…

သစၥာတရား အလကားပဲ
နာက်ည္းခ်က္ေတြ မျမင္ေလေတာ့
နင္ခြင့္လႊတ္တယ္ ထင္ေနမွာေပါ့

အခ်စ္စစ္မွန္ သည္းခံလည္းပဲ
ငါ့ႏွလံုးသား နင္မထင္ေတာ့
ခဲြခြာရက္တယ္ ျဖစ္လာပီေပါ့

ပစၥဳပၸန္ က မွန္ေသာ္ျငားလဲ
နင္ေရြးခ်ယ္တာ ငါမဟုတ္ေတာ့
အနာဂတ္လမ္းလဲ မွားပီေပါ့

တစ္ေယာက္ထဲျမဲ အထီးက်န္လည္းပဲ
နင္ေပ်ာ္ႏုိင္တာ သိေနရေတာ့
ငါေလွ်ာက္တဲ့လမ္း မွန္သည္ေပါ့

ဥပေကၡာတရား ရွိေသာ္ျငားလဲ
မျပဳႏုိင္တဲ့ ငါ့အတြက္ေတာ့
ေျဖရခက္တဲ့ ေ၀ဒနာေပါ့

မင္းမခ်စ္လဲ ဆက္ခ်စ္ေနျမဲ
အမုန္းဆုိတာ ငါအတြက္ေတာ့
ထိုေလာက္မမ်ား ခက္ပီေပါ့

ခ်စ္လဲခ်စ္ေနမိပါ၏ မုန္းလဲ မုန္းခ်င္မိပါ၏
မခ်စ္ႏုိင္မမုန္းႏုိင္ ဒီဘ၀ကိုလဲ
မင္းကို ခံစားသိေစခ်င္မိပါသည္

ယံုႀကည္စိတ္ေႀကာင့္ ေစာင့္စားေနလဲ
ေ၀းခဲ့ရေသာ တစ္ခ်ိန္ဆီသို့
ရည္ေရာ္မွန္းလ်က္ တမ္းတ မိပါ၏

အတိ္တ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္ ကာလသံုးပါး
အထားအသိုမွားလ်က္ လမ္းေပ်ာက္ေနရင္း သူမႏွင့္
ဆုံခဲ့မိပါ၏……..

တစ္ဖန္ျပန္လည္လာေသာအခါ……………..

Written By [email protected]

presented by linn