မယံုၾကည္တာေတြမ်ားတဲ့အခါ
ေအာက္ဆီဂ်င္မွာ အဆိပ္ပါလာ
ဒါကိုပဲ ငါတို႔ မက္ေမာ႐ႈ႐ႈိက္
တျဖည္းျဖည္း
အသည္းပါ အိုက္လာရဲ႕

ခပ္မိုက္မိုက္ပါပဲ …
အဲဒီတဖြာနွဖြာက ဆယ္ကမၻာဆိုလည္း ျခားႏိုင္ေစ့ရဲ႕
အတိတ္ေမ့ဖို ႕ ေဆးတခြက္ေတာ့ ရွိဖို ့လိုတယ္

ဘယ္သူသိခဲ့လဲ
ခြင့္လြႊတ္ျခင္းမွာ မုန္တုိင္းပါတယ္လို႔
အခ်စ္ဆိုတာ ေရခ်ိန္မမွန္ေသးတဲ့
အမူးသမား တေယာက္ပါကြယ္
ေပးပါ ေနာက္ထပ္ ခပ္ျပင္းျပင္း တခြက္

ေရာက္လာတဲ့ အမွန္တရားဟာ
သူကိုယ္တိုင္ ျပန္မွား
အေယာင္ေယာင္ အမွားမွား နဲ႕ ..
အဲဒီအမွားေတြၾကားမွာ တစစနဲ႕ ေပ်ာ္၀င္လာခဲ့တယ္
ဘယ္သူသိမလည္း- အမွန္တရားရဲ႕ ငိုေၾကြးသံ

ကဗ်ာထဲမွာ ျပန္ရွာမိတဲ့ ငိုသံ
ပဲ့တင္သံ မၾကားရတဲ့ ေပးဆပ္ျခင္း
တခါတခါ စဥ္းစားမိတာ
ဝိဥာဥ္ျပာေတြခင္းၿပီး
မင္းေျခရင္း ဝပ္ဆင္းေပးဖို႔ အထိပါပဲ

အသိတရားတို႕ အခါခါ ထိမ္းခ်ဳပ္လည္း
မင္းမလာတဲ့ လမ္းမွာ ေရာက္ေနဆဲ
ဘယ္လို၀ဋ္ေၾကြး ရယ္ ..ဘာရယ္ ညာရယ္မွ မေတြးမိေတာ့ပဲ….
တကုိယ္တည္း ဘ၀ ကို ျဖတ္သန္းေနခဲ့တယ္

ဘဝဟာ အတုေတြၾကား
ေနသားတက် ကပိုက႐ုိလွလုိ႔
ေဆး႐ုိက္ထားတဲ့ ပန္းလို
အမွန္တရား ငိုေလာက္ေအာင္ပြင့္
ျပံဳးျပရတာ တျဖည္းျဖည္း ရင္နင့္လာတယ္

အဆင္မသင့္စြာပဲ ခ်စ္ခဲ့မိတဲ့ အိပ္မက္ကေလးဟာ အေၾကြ …
ေတေလေကာင္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့
မထိုက္တဲ့ အလင္းတစက္မို ့ …ကိုယ္ကုိယ္တိုင္ပဲနင္းျဖတ္ေခ်ခဲ့တယ္
ေထာက္ခံသူ ကင္းမဲ့ ရပ္၀န္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တည္ရွိမယ္

လြဲတာလား ကြဲတာလား
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မေသခ်ာခဲ့
အထီးက်န္ျခင္းရဲ႕ သက္ေသ
ျပန္မဆံုေတာ့ႏိုင္ေတာ့မယ့္ လမ္း
မင္းေပးဖူးတဲ့ အနမ္းေလး ကိုပဲ
ရင္ခြဲၿပီး သိပ္ခဲ့တယ္

ဘယ္လို …ပင္ . ျမင္ကြင္း ေတြ …ေ၀းကြာပါေစ …ငါဟာ မင္းအရိပ္နဲ႕ေႏြးတတ္ခဲ့တယ္

CHIRON (ခ်ီရြန္-ပုလဲ) ၊ အသဲကြဲ မိုး