ခ်စ္ခဲ့ပါတယ္…
ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ ၾကားခံနယ္ ႏွစ္ခုၾကား..
ေတြ႔ဆံုျခင္းမ်ားကို အစျပဳမိေတာ့..
အျဖဴေရာင္ဆိုတာ Colour ေတြ ေပါင္းေနသလိုပဲ…။    ။

လြမ္းခဲ့ဖူးပါတယ္…
ေလလြင့္သြားတဲ့ စိတ္ႏွစ္ခုၾကား…
ေတာင္နံရံေတြျခားေနသလိုပဲ..
မျဖစ္ႏုိင္ရင္ေတာင္..
လိပ္ျပာေလး တစ္ေကာင္ေတာ့ လႊတ္လိုက္ပါ့မယ္…။    ။

တစ္ခ်ိဳ႕ေျပာသလိုေပါ့…
ေန႔ဟာေန႔… ညဟာည…
ႏွစ္ခု က မတူႏိုင္ဖူးဆိုသလို…
အခ်စ္က အခ်စ္… အမုန္းကအမုန္းပဲ..
ႏွစ္ခုေပါင္းမယ္ဆိုရင္ Undefine ျဖစ္ေနမယ္…။    ။

ေသာၾကာေန႔… ညေနေတြလိုေပ့ါ..
ျမဴေျခေတြဆိုင္းေနသလို…
အလြမ္းေတြနဲ႔ ရစ္ဖြဲ႔ထားတဲ့..
ကာရံမညီ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္လဲ..
ငါတိုးတိုးေလး ညီးေနမိတယ္…။    ။

သီတင္းကၽြတ္ ည ရဲ႕ ..
လွပတဲ့ ေရာင္စံုမီးပံုးေတြအၾကား….
မျဖစ္ႏိုင္ေပမဲ့….
အသိမဲ့ေနတဲ့.. ဦးေႏွာက္တစ္စံုအၾကား..
ေတြ႔လိုေတြ႔ျငားနဲ႔ နင့္ကို လိုက္ရွာေနမိတယ္…။    ။

ငါ့လက္ထဲက ကဗ်ာေတြလိုေပါ့…
ပိုက္ေထြးဖုိ႔ လူတစ္ေယာက္ရွိေပမဲ့…
ခံစားႏိုင္မဲ့ သူ တစ္ေယာက္ကို…
အာသာ ျပင္းျပင္းနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိတယ္….။    ။

ေလွ်ာက္ေနခဲ့တယ္…
ေၾကကြဲေနတဲ့.. ဒီလမ္းမၾကီးနဲ႔…
၀မ္းနည္းေနတဲ့…. မီးအလင္းတိုင္ေလးေတြၾကား…
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျပည့္ေနတဲ့ ေျခတစ္စံုနဲ႔…
လိုအပ္ခ်က္ေတြ ျပည့္ေနတဲ့ ကဗ်ာေတြ…
ငါ့အတြက္ေတာ့… အေဖာ္မြန္ေတြပဲ…။    ။

အခ်စ္…အမုန္း…
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း… ၀မ္းနည္းျခင္း…
အေကာင္းအဆိုးေတြ…ဒြန္တြဲေနတဲ့..
ငါ့လို ကဗ်ာသမား တစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့…
ညမွာ ထြက္တဲ့ေနမင္းနဲ႔…
ေန႔မွာထြက္တဲ့ လတစ္စင္းအၾကား…
လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့ ၾကယ္ေလးေတြလိုပဲ…
၀မ္းနဲ႔ ေနမိဆဲ…
ေတာင့္တေနမိဆဲ…
ေမွ်ာ္လင့္ေနမိဆဲပဲ……………။    ။

ငါဟာနင့္အတြက္….. နင္ဆိုတဲ့နင့္အတြက္….
ၾကယ္ေလး တစ္စင္းမျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္…
ငိုေၾကြးေနမဲ့… ကေလးတစ္ေယာက္..
ျဖစ္ခြင့္ရွိခ်င္တယ္ဆိုတာ….
နားလည္ေပးလွည့္ပါ….  ေအသင္ရယ္…။    ။