ဘယ္လိုပဲေၿပာႀကပါေစေလ။ ၿပည့္စံုၿခင္းဆိုတာ ေကာင္းမြန္တဲ့အရာမို႕လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္တာၿဖစ္ဖို႕ရာ

အေႀကာင္းတရားေပါင္း မ်ားစြာလိုပါတယ္ေလ။

ညေနေလးမွာ ေလေၿပေလးေ၀့တိုက္ေနတုန္းကလည္း က်ေနာ္ ေက်နပ္ခဲ့ပါတယ္။

စီမံကိန္းေတြ၊ ပေရာ့ဂ်က္ေတြက က်ေနာ့္ၿမိဳ႕ေလးရဲ႕ ရိဳးသားမႈကို ၀ါးမ်ိဳတုန္းကလည္း မၿဖစ္စေလာက္တိုးတက္မႈကို က်ေနာ္ ေက်နပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။

ေဂါရင္ဂ်ီေတြမသာခ်ရင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါပဲ။ တီးလို႕၊ ကလို႕ ၊ခုန္လို႕ ဒိန္းတပ္တပ္ ဆိုတဲ့ကုလားဗံုတီးသံနဲ႕ ( ဂိုရင္းတပ္ ဂိုရင္းတပ္ ) သံၿပိဳင္သံနဲ႕အတူ လႊတ္မဲ့ႀကက္ကို ဖမ္းဖို႕ အသင့္ေစာင့္ကာ ညပိုင္းအရက္၀ိုင္းကို ႀကိဳေတြေနႀကတဲ့ အသုဘလာပို႕သူေတြ၊ လူဆိုတာက ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ေပ်ာ္တတ္ဖို႕ အေရးႀကီးတယ္။ေက်နပ္ႏိုင္ဖို႕ အေရးႀကီးတယ္။

 ဘ၀ဆိုတာက အခ်ိန္ခဏေလးပါ။ဒီအခ်ိန္ ခဏေလးမွာ က်ေနာ္တို႕အတြက္တကယ္အေရးပါလွတယ္ ဆိုတဲ့အရာေတြက ေသဆံုးသြားခဲ့ရင္ ဘာမ်ားအေရးပါေတာ့လို႕လဲ။

ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ပလုတ္တုတ္နဲ႔လည္း ေက်နပ္ႏိုင္ခဲ့ႀကတာပဲ။ တစ္ခါတစ္ေလ စဥ္းစားမိတယ္သိလား။ သိၿခင္းက က်ေနာ္တို႕အတြက္ အဆိပ္မ်ားလားလို႕။သိလာလို႕ လိုခ်င္လာႀကတာလိုေလ။

လွမွန္းသိေတာ့ ၿမတ္ႏိုးတယ္။ ေမႊးမွန္းသိေတာ့ နမ္းခ်င္တယ္၊ ခ်ိဳမွန္းသိေတာ့ စားခ်င္တယ္။

ၿပီးၿပည့္စံုမႈနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မႈက ေက်နပ္စရာအေကာင္းဆံုးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ၿပည့္စံုမႈ မရိွလည္း ေက်နပ္ၿခင္းနဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္တယ္။ ကိုယ့္ဘ၀ ကိုယ္ေပ်ာ္ဖို႕ အေရးႀကီပါတယ္။

                                                                        သူငယ္ခ်င္းေတြ၊မိတ္ေဆြေကာင္းေတြနဲ႕  ဘ၀ေတြကိုအတူေပ်ာ္ရႊင္ ေက်နပ္ခ်င္တယ္။

                                                                                                                                                 ေကာင္းၿမတ္(13.3.2012)