ေကာင္းကင္ၾကီးက တေန့ဘယ္နွစ္ခါ..
အေရာင္ေျပာင္းလဲသလို..
စိတ္ေတြကလည္း ေျပာင္းလဲနွိုင္တာဘဲ..
ေျပာင္းလဲခံစားတဲ့ စိတ္အေပၚကိုလိုက္ျပီး..
ေခါင္းစဥ္မ်ိဳးစုံတပ္လို႕ေျပာင္းလဲၾကတယ္..
လူေတြရဲ့စိတ္ဟာေလ…ေရာင္စံုသက္တန့္လိုဘဲ…
တခါတေလ အေရာင္ေတြစံုတာေတြ့ရတယ္..
ငါကေတာ့ သက္တန့္ကို မၾကိုက္ဘူး..
အေရာင္စံုတယ္..ေျပာင္းလဲတာျမန္လို့…
ျဖဴေနတဲ့ေကာင္းကင္လို စိတ္ေတြကိုၾကိုက္တာ..
ငါ့စိတ္ကလည္း အဲ့ဒီလိုဘဲေလ…..
အတပ္နွိုင္ဆံုးျဖဴေအာင္ထားပါတယ္..
ဒါေၾကာင့္ျဖဴစင္တဲ့အေရာင္အျဖဴကိုလည္းျမတ္နိုးတယ္…
ငါတို့ေတြဟာ ေကာင္းကင္အမိုးေအာက္မွာ ..
အတူေနၾကရပါတယ္…ၾကည္နူးရတယ္ေလ..
နွစ္သက္မိပါတယ္..ေက်နပ္ေနပါတယ္..
ေကာင္းကင္အမိုးေအာက္မွာအတူရွိေနၾကေပမဲ့..
စိတ္ေတြကေတာ့ အေရာင္စံုေနတာဘဲ….
အေရာင္စံုစိတ္ေတြက တခါတရံေခါင္းစဥ္ေျပာင္းသြားတပ္တယ္…
ခံစားမွု့တခုေၾကာင့္ေတာ့ျဖစ္မယ္..ဒါေပမဲ့ ..
နားလည္မွု့ရွိတဲ့သူေတြအတြက္ကေတာ့ မေျပာင္းလဲဘူးထင္တယ္…
ေလာကၾကီးမွာကေတာ့ေျပာင္းလဲတာေတြျမန္တယ္တပ္ၾကတာပါဘဲ…
အင္းေလဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ပါ…ေျပာင္းလဲျခင္းမ်ားတဲ့ေလာကၾကီးထဲကငါေတာ့..
ျဖဴစင္စြာနဲ့ နားလည္မွု့ေပါင္းမ်ားစြာကို ရင္မွာသိမ္းျပီး..
ေျပာင္းလဲတဲ့ေလာကၾကီးထဲမွာ ဆက္လက္အသက္ရွင္ေနမယ္…
ရင္ေမာေနရင္းနဲ့ဘဲအေတြးေပါင္းမ်ားစြာနဲ့….
ေကာင္းကင္ၾကီးကိုေငးၾကည့္ေနမိရင္း
ညအေမွာင္ကိုေရာက္ရွိလာျပီး
ၾကယ္ေလးေတြဟာတျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြတယ္
 ညဟာပိုမိုနက္ရိွဳင္းလာတယ္….
အနက္ေရာင္အေမွာင္ထုကို
မႏွစ္သက္ေပမယ့္ ေလာကသဘာ၀အရ
ထိေတြ႕လက္ခံေနခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္မွာ
ငါ့စိတ္ႏွလုံးသားဟာ စူးရွနာက်င္စြာခံစားခဲ့ရပါတယ္..တခါတေလေပါ့…
ၾကယ္ေလးေတြမေၾကြက်ဘဲ..
အေမွာင္ထုေတြအျမန္ကြယ္ေပ်ာက္ျပီး..
ျဖဴစင္တဲ့အလင္းတန္းကိုပဲ..
ျမင္ေတြ႕ခြင့္ ရရွိပါေစလို႕..
ၾကယ္ေလးေတြေၾကြက်တာျမင္မိတဲ့ခဏ..
ဆုေတာင္းေနမိတယ္…
ငါေတာ့ေလ…
ေခါင္းစဥ္ေျပာင္းလဲနွိုင္တယ္..
လူေတြေျပာင္းလဲႏိုင္တယ္
ျမိဳ႕ေတြ ယဥ္ေက်းမွဳ႕ေတြ
သိပၸံပညာေတြ အေတြးအေခၚေတြ
ရာသီဥတုေတြ ႏိုင္ငံေရးေတြ
စကားလံုးေတြ ၀ိညာဥ္ေတြေျပာင္းလဲသြားတယ္..
ငါ့အတြက္လည္း ေျပာင္းလဲျခင္းေတြ..ေတြ့တယ္..
ကမာၻၾကီးကေျပာင္းလဲသြားတယ္
ငါ့ကိုကတိေပးပါ လား…
ျဖဴစင္တဲ့ ငါ့တို႕စိတ္ႏွလုံးသားကို
ဘယ္လိုအေၾကာင္းျပခ်က္မ်ဳိးနဲ႔မွ
အေရာင္မေျပာင္းလဲဘူးလို့ေနာ္..
ဘယ္လိုလည္း ျဖစ္ပါ့မလား…
ငါဖက္ကေတာ့ မေျပာင္းလဲပါ….