မေရရာျခင္းဆန္လြန္တဲ့
သီအုိရီကတိေတြနဲ႔ ကိုယ့္ရင္ခြင္မွာ
မင္းကိ ပိတ္ေလွာင္မထားရက္ခဲ့ပါဘူး ခ်စ္သူေလးရယ္။

ေမွာ္ဆန္လြန္းတဲ့
ခ်ိဳသာတိမ္းမူးဖြယ္
ကဗ်ာစာလံုးေလးေတြနဲ႔ မင္း၀ိညဥ္ကုိ ဖမ္းစားခ်ည္ေႏွာင္ မထားရက္ခဲ့ပါဘူး ခ်စ္သူေလးရယ္ ။

ညွိဳ႕ခ်က္ျပင္းလြန္းတဲ့
သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္
ေစာင္းသံလွလွေတးသြားေလးေတြနဲ႔လည္း င့ါအနားမွ မင္းကုိ အၿမဲ မခ်ဳပ္ထားရက္ခဲ့ပါဘူး ခ်စ္သူေလးရယ္ ။

ပညာရွင္ဆန္လြန္းတဲ့ စိတ္လွဳပ္ရွားဖြယ္ခ်စ္ပံုျပင္ေလးေတြေျပာၿပီးလည္း
င့ါေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲမွာ မင္းကုိ သိမ္းသြင္းမျဖားေယာင္းရက္ခဲ့ပါဘူး ခ်စ္သူေလးရယ္ ။

ယဲ့ယဲ့ေလးသာ ရွင္သန္ခြင့္ေပးထားတဲ့ င့ါႏွလံုးသားက
အားေကာင္းေမာင္းသန္ တဒိန္းဒိန္းနဲ႔ ေပါက္ကြဲကာ မခုန္ႏုိင္ေပမဲ့လည္း
 သဲ့သဲ့ခုန္ေနလုိက္တုိင္းမွာ
မင္းကုိခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့ သံစဥ္ေလးေတြသာ ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္ ခ်စ္သူေလးရယ္ ။

ေရာင္စံု ပန္းအလွေတြကုိ မပ်ိဳးေထာင္ႏုိင္ခဲ့တဲ့
င့ါပါရာဒို္က္မွာ တစ္ပင္ေသာအပင္ေလးကေန
တစ္ပြင့္ေသာပန္းေလး ပြင့္လန္းေနရဲ႕
မင္းတစ္ေယာက္အတြက္သာဆုိတဲ့ အခ်စ္ပန္းေလးေပါ့ ခ်စ္သူေလးရယ္ ။

ျဖည့္ဆည္းေပးဆပ္ျခင္း သက္သက္နဲ႔သာပါ
ထည့္တြက္ထားခဲ့တာကလည္း တစ္ခုထဲေလ
အရာရာမွာ မင္းအဆင္ေျပ ေပ်ာ္ရႊင္ေစဖုိ႔ေပါ့
အျမင့္ကုိ မင္းဆန္လုိ႔ ပ်ံတက္ျခင္ရင္ေလ
င့ါနွလံုးသားကုိ ကန္ထြက္သြားခဲ့ပါ
မင္းေတာင္ပံ ေလး မက်ိဳးေစနဲ႔ေနာ္
ေလကုိဆန္လုိ႔ မင္းလြင့္ခ်င္ေလ
င့ါႏွလံုးသားကုိ ရြက္တစ္စံုအျဖစ္
မင္း တက္ကုန္သာ သြားပါေလ
မင္းလက္ဖ်ားေတြ မနာေစနဲ႔ေနာ္
သည္ကႏၱာက မင္းေျပးထြက္လုိ႔
ေလွ်ာက္လွမ္း လမ္းေတြၾကမ္းခဲ့ရင္
င့ါႏွလံုးသားကုိ မင္းနင္းသြား
မင္းေျခဖ၀ါးေလး မနာေစနဲ႔ေနာ္ ။    ။