သံုးမ်ဳိး ဂ်င္

ကိုယ့္ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္းတာ

တံေတာင္ေတြ ေညာင္းလာၿပီ

စကားလံုး အေဟာင္းအျမင္းေတြက

ခ်က္ႀကိဳးတန္းလန္းနဲ႔

ရုပ္ေသးရုပ္ ဇာတ္ဝင္ခန္းကို

အသက္ဝင္ေအာင္ ႀကိဳးျဖတ္ၿပီး ကတယ္

ၾကယ္ပြင့္ေလးကိုမွ ခ်စ္ေသာ

ေျမနံ႔မစင္ေသးတဲ့ ေကာင္ပါကြယ္

ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔

ဗလာစာရြက္ျဖဴျဖဴေလးေပၚ

ျမစ္ေတြနဲ႔ မ်ဥ္းသားဖို႔ကိုလဲ

ထံုထံုေပေပ ႀကိဳးစားခဲ့ဖူးေလရဲ႕

တလမ္းသြား အိပ္မက္ေတြထဲ

ေရဆန္ကို ေဆးေရာင္လွလွခ်ယ္မွဴန္း

စစ္အရႈံးဆံုး ႏွလံုးသားနဲ႔

အလွပဆံုး အျပံဳးတပြင့္ …

ဒီလူ

ရင္နင့္ေအာင္ ပြင့္ျပခဲ့တယ္ ။

ခ်ီရြန္ ( ပုလဲ )