.
ငါတို့တြဲခဲ့ဖူးတဲ့လက္ေတြ
လမ္းအိုေလးထက္မွာေျခရာေတြေပ်ာက္
ေ၀ဒနာေတြေရာက္ခဲ့ျပီ..
တကယ္ဆို..မင္းမရွိတဲ့ေန့ရက္မွာ..
လေရာင္ေတာင္ညအေမွာင္ထက္နက္ခဲ့ျပီ
သံေယာဇဥ္နဲ့ေ၀ဒနာေတြ
ထပ္တူအခ်ဳိးက်ခဲ့တာမို့….
ရက္စက္စြာျဖတ္ပစ္ခဲ့တဲ့ေနွာင္ၾကိဳးေတြ..
ေမ့ပစ္လိုက္ပါလို့ငါမေျပာထြက္ရက္သလို
ငါကိုယ္တိုင္ကလည္းမေမ့နိုင္ခဲ့ဘူး
အေနေ၀းရင္ေသြးေအးသြားမလားလို့
ငါေတြး…ငါတကယ္ကိုေဆြးမိပါတယ္
မျဖစ္နိုင္ဘူးဆိုျပီးေခါင္းခါ
နွလံုးသားကနာနာလာေတာ့
တကယ္ဆိုငါ့ဘ၀က
အက်ဥ္းခ်ခံထားရတဲ့ဆည္းဆာ
ေနမထြက္ေတာ့မဲ့မနက္ခင္း
လမင္းငိုတဲ့ညခင္း
င့ါအတြက္ေတာ့မင္းကအရာအားလံုး
မင္းအတြက္ေတာ့ငါက….??????
မင္းမေျပာပါနဲ့ေတာ့
မင္းနွုတ္ဖ်ားကထြက္မဲ့စကားလံုးကို
ငါ..မုန္တိုင္းတရာထက္ပိုေၾကာက္လို့ပါ….
အရာအားလံုးကိုသံေယာဇဥ္တစ္ခုနဲ့
ကန့္လန့္ကာခ်လိုက္ရေအာင္
ေနာင္တမရေၾကးေပါ့…