မင္း ထြက္သြားတဲ႔ ေန႔ကစ
ကာရံမဲ႔ ေန႔ည
ပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ရ…..
မရနိုင္မွန္း သိလွ်က္
အၿမင္႔က ပန္းကိုမွ
မရမက မွန္းေမွ်ာ္ခဲ႔တဲ႔ငါ
ဂုဏ္ပကာသန နဲ႔
ပညာမာန ေတြမရွိဘူး
လူေကာင္းအလကၤာနဲ႔
ဆဒၷတစ္စုံတစ္ရာ
ၿပည့္စုံတာမရွိ
မရွိ
မရွိ
…..မရွိ ေပမဲ႔
က်ိန္စာမိတဲ႔ နွလုံးသားနဲ႔
အခ်စ္တစ္ခုကို ေတာင္းတ
ဖန္းဆင္း ခံထားရတဲ႔  ဘ၀မွာ
ေမွ်ာလြင္႔ ေနဆဲ
အၿမင္႔က ပန္းလည္း မလွမ္းရဲေတာ႔
ဒီလိုပဲ…..
တခါတေလ မွာ
အလိုအပ္ဆုံး မဟုတ္ေပမဲ႔
ငါ႔ အတြက္ေတာ႔ အဆုံးမဲ႔ လိုအပ္ခ်က္။။     ။။