မင္းဘ၀ကို မင္းပိုင္ပါတယ္၊ ငါ့ဘ၀ကိုလည္း မင္းပိုင္ပါတယ္
မင္းပိုင္တဲ့မင္းဘ၀ ငါမပိုင္ခဲ့ရသလို ငါပိုင္တဲ့ငါ့ဘ၀ဆိုတာလည္း
ငါနဲ႔မဆိုင္ေတာ့သလိုပါပဲမာရီယာ

ျမစ္တစ္စင္းလို မေကြ႕ေကာက္ဘဲ ျမစ္တစ္စင္းလို စီးဆင္းတတ္တဲ့မင္းရဲ႕ရွင္သန္မႈက
ငါ့အျဖစ္ကို တိုက္စားလြန္းတယ္
ငါဟာ မင္းရွိရာအေရာက္လာခြင့္မရွိေတာ့တဲ့ေခ်ာင္းေကာေလးပါကြာ

မင္းရဲ႕ရင္ေငြ႕ကိုလံႈၿပီး ငါ့စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ လံုၿခံဳေႏြးေထြးခဲ့ဖူးတယ္
မင္းရဲ႕တယုတယေဖးမမႈမွာ ငါ့အရိုင္းစိတ္ေတြ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း သိမ္ေမြ႕ခဲ့ဖူးတယ္
ငါ့ဘ၀ဟာ မင္းေျခမင္းလက္ပါ
ငါကိုယ္တိုင္ဟာလည္း မင္းစိတ္ရဲ႕အေစအပါးပဲမဟုတ္လား

မီးခိုလို ေမ်ာလြင့္ေ၀းကြာခဲ့ရသမွ် တိမ္စိုင္လို ေလးလံညႊတ္က်ေနရေပါ့
တစ္ဖက္သတ္ခ်ဳပ္ဆိုမိတဲ့စာခ်ဳပ္ဟာ အလြမ္းပဲ
အခုခ်ိန္ ငါေသသြားခဲ့ရင္ေတာင္ မင္းကိုလြမ္းလို႔ပဲျဖစ္မွာပါ

မင္းနဲ႔ငါ့ၾကားမွာ ေန႔ရက္ေတြ ခါးခါးလာတယ္
ငါ့မွာ စီးကရက္အစီခံေတြနဲ႔အရက္ပုလင္းခြံေတြ မ်ားမ်ားလာတယ္
ဘယ္သူ႕ဆီရည္ရြယ္ရမယ္မသိတဲ့မင္းနာက်ည္းခ်က္ေတြ ငါ့ကို ထိုးစိုက္ပါ
ဘယ္သူ႕ဆီရည္ရြယ္ရမယ္သိတဲ့ငါ့စာပို႔ခိုေလး အေတာင္ပံႏွစ္ဖက္စလံုး မင္းခ်ဳိးပါ
တကယ္ကို ရင္နာစရာအေကာင္းဆံုးသစၥာတရားနဲ႔
အခ်စ္သမိုင္းမွာ အရိုင္းဆံုး ႐ႈံနိမ့္ခဲ့ရေပါ့

ေဆြးေျမ႕ေဆးကို ငါ့ေသြးေၾကာထဲ တစ္စက္ခ်င္း ထိုးသြင္းေပးေနတာလား
ရင္ပြင့္ေပါက္မတတ္ ေအာ္ေခၚေနတာေတာင္ မင္း ေက်ာခိုင္းေျပးရက္တယ္
အဘယ္ဘုရားရွင္မွ ေခ်ခၽြတ္လို႔မရတဲ့ အစြဲအလန္းနဲ႔
မင္းကိုတမ္းတစိတ္မွာ ငါဟာ မကၽြတ္ႏိုင္မလြတ္ႏိုင္ နာတာရွည္လို႔

အာရံုအလံုးစံု မိုးမႊန္ေအာင္ ေမွာင္မိုက္ခဲ့ပါၿပီမာရီယာ
ဟန္ေဆာင္ရယ္ေမာေနတဲ့ငါ့ရင္အူသံမွာ မ်က္ရည္ေငြ႕ေတြ ရႊဲရႊဲစိုေနရဦးမွာလား
ဒီေတာဒီေတာင္ရဲ႕အျမင့္မားဆံုးသစ္ပင္ထိပ္ဖ်ားကို ေသြးရူးေသြးတန္း တက္ၿပိီး
ငါ မင္းနာမည္ကို တစ္ေန႔သံုးႀကိမ္ ေအာ္ေခၚေနတုန္းပဲ

                                                                                         ကိုသွ်ား