ေကာင္းႏိုးရာရာ..

အိပ္မက္ေတြ..တတ္..မက္..ၾက

အဆိပ္ေတြပါလည္း..

.ေရာင္နီဦးမွာ..အလင္းးေတြပြင့္..

အခ်စ္ေရ…

.ေမတၱာဆိုတာ…သစၥာေလာင္းမွ…ေကာင္းတာပါကြယ္….

အေဟာင္းကိုမွ..ဖက္တြယ္…

ေနွာင္း…ရင္ခြင္ထဲ..အလြမ္းေတြ..သိပ္…မထည့္ပါနဲ႕လား….

တကယ္ေတာ့..

အခ်စ္ဆိုတာ…ေဟာင္းတိုင္းေကာင္းရေအာင္..ေရွးေဟာင္းျပတိုက္မွ..မဟုတ္ပါပဲကြယ္။

ႏွစ္ဦးအတူ..ယွဥ္တြဲကူ…ဖို႕…ပန္းတိုင္ေတြလည္း..မစိုက္နဲ႕

လက္တြဲ.ေတြ.ျမဲ..လက္ခ်င္းခိုင္ဖို႕….အသည္းညွာလည္း…မသတ္နဲ႕

သတိေလးထား.

အတိတ္ဟာ…အတိတ္မွာပဲမို႕….ရည္မွန္းခ်က္ေတြလည္း..မဖ်က္နဲ႕။

သူ..မေကာင္းတာ..သူ႕အေၾကာင္းေပါ့

ဘာလို႕မ်ား….ကိုယ့္အသည္းကိုယ္

ေနေလာင္းလို႕ေပါင္းသင္…..

ကိုရ္႕အလြမ္းကို…အဓြန္႕ရွည္ေနေစမလဲ.

ခ်စ္ခဲ့တာ…ျပစ္ခဲ့ဖို႕..ရယ္….လို႕ရည္ရြယ္သူ..ခပ္ရွားရွားပါပဲကြယ္….

အဲသလိုသာမွန္းဆ…

.ေတြးေတာကာ…ေျဖသိမ့္…

ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္နိမ့္ပါးေအာင္…မႏွိမ့္ခ်ပါနဲ႕လား။

ျမတ္ႏိုးေတာ့……တန္ခိုးတက္…

တေန႕မွာ….

အံ၀င္ခြင္က်..ၾကည့္လို႕မ၀…လွရက္လြန္းတဲ့….နံရိုးတေခ်ာင္း…ေတြ႕မွာပဲမို႕

အခ်ိန္..မတန္…ခင္……

                 .ဘယ္သူ..မွ…

                              .လွည့္ျပန္မလာတတ္ဘူး…ဆိုတာ….

သတိရ..

ကမ္းလင့္လက္ေတြ…ရုတ္သိမ္း….တံခါးကိုပိတ္လို႕…

ေသာ့ခတ္…

လိုက္ပါလား…ကြယ္….

ေဟာ……….

                 .ၾကည့္….

အလွပဆံုးမနက္ျဖန္ေတြ….အဆင္သင့္တည္ခင္း..သင္……အထြန္းေတာက္ဆံုး..လင္း..လိုက္ပါေတာ့။

(အနာဂတ္မွန္သမွ်….မင္းဖ၀ါး..ေအာက္…ေရာက္ရွိလာေတာ့မယ္)