/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

နွင္းစက္လက္နဲ႔ မႈန္မိႈင္းေနတယ္

ေလွ်ာက္ေနက် လမ္းေလးဟာ …၀ံ့၀ံ့စားစား

ေငးလို႔…ေမာလို႔

သူသူငါငါေတြလည္း မရွိၾကဘူး…

လုယက္ယူငင္သူေတြလည္း မရွိၾကဘူး…

အေ၀းကလာမယ့္ေျခရာေတြကို ေငးေနခဲ့

မထင္က်န္ရေသးတဲ့ ေျခရာေတြမို႔ အတိမ္အနက္က

မိုးေလာက္ၾကီးက်ယ္နိုင္တယ္

ေလာေလာဆယ္ေတာ့

ေလွ်ာက္ေနက် လမ္းေလးမွာ

နွင္းေတြက စိုတိစိုစြတ္…

သူ႔ရင္ဟာ ေက်ာက္စရစ္ေတြအထပ္ထပ္နဲ႔…

ဒါေပမယ့္…

နွင္းတစ္စက္ ေျမျပင္ကို လာခတ္တဲ့အခါ

သူ…မ်က္ရည္က်ရတယ္

                             ေရႊၾကယ္မိုး