– ရက္သတၱတစ္ပတ္ ကုန္လြန္တိုင္း

  ငါ မင္းအိမ္ကိုေရာက္ေလ႕ရွိတယ္ ဏႀကီး

  ေသာ႕ခ်ိတ္ထားတဲ႕တံခါးနဲ႕

  ခပ္ေမွာင္ေမွာင္အခန္းငယ္ေလးက

  အဲဒီေန႕ရက္တစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ ညကိုးနာရီဆိုေသာအခ်ိန္ျဖစ္တယ္

  လူလတ္တန္းစားရပ္ကြက္ရဲ႕

  ေမာင္းသူမဲ႕ ညလမ္းက်ယ္ထဲမွာ

  ငါ႕ဆိုင္ကယ္စက္သံကပဲ ခပ္တိုးတိုးအသက္၀င္လႈပ္ရွားေနခဲ႕တယ္

  စိတ္ကူးယဥ္မဆန္တတ္တဲ႕ မင္းရဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္စကားတစ္ခြန္းလိုေပါ႕

  ႏြမ္းလ်ေမာပန္းခ်ိန္တစ္ခ်ိဳ႕ရဲ႕ညဆိုတာ အိပ္မက္တစ္ပုဒ္ျဖစ္တယ္ဆိုရင္

  မင္းကို ငါ သတိရတယ္ ဏႀကီး ။

– မွတ္မိေသးတယ္ ဏႀကီး

  မင္းနဲ႕ငါ စခင္တုန္းက

  မႏၱေလးၿမိဳ႕မွာ ေကာင္မေလးေတြ စေတာ႕ကင္ ေဘာင္းဘီ၀တ္ၿပီးမလန္းၾကေသးဘူး

  လူအမ်ားစုငါးသိန္းတန္ဟန္းဖုန္းနဲ႕ စတိုင္လ္မထုတ္တတ္ေသးဘူး

  ေပါင္လယ္ထိသာရွိတဲ႕တိုနံ႕နံ႕ဂါ၀န္နဲ႕ အမ်ိဳးသမီးေတြ ပြဲမတက္ၾကေသးဘူး

  ေကာင္ေလးတစ္ခ်ိဳ႕ ဆံပင္ေကာက္၊ေျဖာင္႕လုပ္ၿပီး ကိုရီးယားဒီဇိုင္းနဲ႕ အရူးမထတတ္ေသးဘူး

  တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားေတြၾကား Tricker Motorcycle ေခတ္မစားေသးဘူး

  Auto Tone သံုးထားတဲ႕လူငယ္ႀကိဳက္ R&B သီခ်င္းေတြ

  အင္တာနက္မွာလြယ္လြယ္ကူ ေဒါင္းလုပ္မခ်ႏိုင္ေသးဘူး

  ဒါေပမယ္႕ မင္းနဲ႕ငါ အႀကိဳက္တူတဲ႕နက္စ္ပလိန္းေကာ္ဖီ ယဥ္ေက်းမႈက

  အခုထိ လူေတြၾကားမွာ ေရပန္းစားေနတုန္းပဲ ဏႀကီးေရ ။

 – မင္း မွတ္ခ်က္ခ်သလိုပါပဲ

  ငါဆိုတဲ႕ေကာင္က

  ဘာမဟုတ္တဲ႕အေၾကာင္းအရာတစ္ခုအတြက္ ခံစားထိရွလြယ္တယ္

  အခ်ိဳ႕လူေတြအတြက္ အားနာတတ္မႈကိုအခြင္႕ေကာင္းယူၿပီး အသံုးခ်ခံသတၱ၀ါတစ္ေကာင္ျဖစ္တယ္

  တစ္ခ်ိဳ႕တစ္၀က္အတြက္ေတာ႕ အေပါက္ဆိုးဆိုးခပ္ခ်ာခ်ာ ေကာက္ေၾကာင္းတစ္ခုျဖစ္မယ္

  ကဗ်ာေတြ၊ စာေတြယဥ္ပါးရူးသြပ္တဲ႕ ငါ႕ကို

  မင္းအႀကိမ္ႀကိမ္အားေပးခဲ႕ဖူးတယ္

  စာမူတစ္ပုဒ္၊ တစ္ပုဒ္ေရးၿပီးတိုင္း မင္းတိုက္တဲ႕နက္စ္ေကာ္ဖီေသာက္ၿပီး

  ငါ႕ရဲ႕လက္ေရးစာမူေတြ မင္းကိုေပးဖတ္ခဲ႕ဖူးတာ

  မႏၱေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ Friends လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကသိတယ္

  Dynasty ရဲ႕ အစြန္က်က်ေထာင္႕စားပြဲ၀ိုင္းေလးသိတယ္

  နန္းေတာ္ေရွ႕ Cafe’ Blue ရဲ႕ ခပ္ငယ္ငယ္စားပြဲထိုးေလးတစ္ေယာက္သိတယ္

  အြန္လိုင္းတစ္ေခတ္မွာ Chatting ေတြစြဲလမ္းစဥ္က

  တစ္ေန႕ႏွစ္ေခါက္ေရာက္ျဖစ္တဲ႕ လမ္း ( 40 ) BJ Complex လည္းသိတယ္ ။

– ေငြေရး၊ေၾကးေရး စိစစ္သံုးစြဲရတဲ႕ငါ႕ဘ၀မွာ

  မင္းေလာက္ေတာ႕ အေပါင္းအသင္းသိပ္မမ်ားခဲ႕ဘူး ဏႀကီး

  အခက္အခဲတစ္ခ်ိဳ႕ႀကံဳခ်ိန္မွာ ကူညီေဖးမခဲ႕ဖူးတဲ႕ မင္းဆိုတာ

  ငါ႕ရဲ႕တစ္ေယာက္တည္းေသာအခ်စ္ဆံုး သူငယ္ခ်င္း

  မင္းကပဲငါ႕ကို ေပ်ာ္ရႊင္မႈတစ္ခ်ိဳ႕ေပးဖူး

  မင္းေၾကာင္႕ပဲ အ၀တ္အစားသပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္၀တ္္ဆင္တတ္ခဲ႕ဖူး

  မင္းနဲ႕အတူပဲ တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြေရာက္ဖူး

  အရာရာေသြးဆူလြယ္တဲ႕ မင္းလုပ္ရပ္တစ္ခုကပဲ

  ငါ႕ကို စူးနစ္နာက်င္ေစဖူး

  ေနရာေဒသတစ္ခုစီေ၀းကြာခဲ႕ၿပီး၊ ရုတ္တရက္ျပန္ဆံုခ်ိန္မွာလည္း

  လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲ ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ဖူး

  မင္းကပဲ ငါ႕ကို ခံစားခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖစ္ေပၚေစခဲ႕တယ္ ဏႀကီး ။ 

– တစ္ကယ္ေတာ႕ မင္းဆိုတာ ငါ႕အတြက္ ဘယ္ေတာ႕မွေပ်ာက္မသြားေတာ႕မယ္႕အိပ္မက္

  ဘယ္ေတာ႕ဖတ္ဖတ္မရိုးႏိုင္တဲ႕ အက္ေဆးတစ္ပုဒ္ျဖစ္တယ္ ဏႀကီး

  အျပစ္ကင္းကင္းၿပံဳးလုိုက္တိုင္း ထြက္က်လာတတ္တဲ႕

  မင္းရဲ႕ခပ္လက္လက္မ်က္၀န္းေတြမွာ အခုေတာ႕

  ဘ၀ရဲ႕ေသာကအေမာေတြနဲ႕ ကူးလူးယွက္ႏြယ္ေနၿပီ

  အစ္ကိုႀကီးေတာ႕ အဖအရာဆိုတဲ႕ေဆာင္ပုဒ္အတိုင္း

  မိသားစုရဲ႕သားႀကီးတာ၀န္ကို မင္း ေက်ပြန္ေအာင္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ၿပီ

  ဘ၀အတြက္အတည္တက်ေရြးခ်ယ္ထားတဲ႕ခ်စ္သူတစ္ေယာက္နဲ႕ မင္းေပ်ာ္ရႊင္ေနၿပီ

  မင္းေျပာဖူးသလိုေပါ႕

  ရည္ရြယ္ခ်က္မဲ႕သလိုျဖစ္ေနတဲ႕ ေန႕ရက္ေတြ ျဖတ္သန္းရတာအဓိပၸာယ္မရွိဘူးတဲ႕

  အဲဒီအတြက္ မင္းစိတ္၀င္စားမယ္႕ ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အားလပ္ရက္ တစ္ေန႕ေန႕မွာေပါ႕

  ဘ၀ဆိုတာဂိမ္းတစ္ပြဲေလာက္မျမန္တဲ႕အတြက္

  အရာရာကိုအားနာပါးနာ အရံွဴးမေပးဘို႕

  ငါ မင္းနဲ႕ ေအးေအးေဆးေဆး ေဆြးေႏြးခ်င္ေသးတယ္ ဏႀကီး ။

         ေရႊကိုယ္နတ္(UCSM)

  [ 18.03.2012 ( 12:25 AM ) ]

   [ ယခင္အခ်ိန္က ဏႀကီးအတြက္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးဖြဲ႕ခဲ႕ဖူးေသာေၾကာင္႕

     ကဗ်ာေခါင္းစဥ္အား အထက္ပါအတိုင္း အမည္ေပးအပ္ပါသည္။ ] !